لنگش چیست؟

نویسنده Mahan Medical 1401/12/21 14:00:01 0 نظر گروه : مقالات علمی,گروه : مقالات تخصصی پزشکی,گروه : ارتوپدی,گروه : سلامت عمومی,

لنگش درد عضلانی، گرفتگی یا خستگی است که معمولاً در حین ورزش رخ می دهد و با استراحت از بین می رود. لنگش در درجه اول نشانه شرایطی است که جریان خون را در پاها کاهش می دهد، به ویژه بیماری شریان محیطی، واژه لنگش از کلمه لاتین برای لنگی گرفته شده است که لنگش است. لنگش معمولاً به عنوان لنگش متناوب نیز شناخته می شود. این مقاله مروری بر لنگش، از جمله علائم آن، چرایی بروز آن، درمان‌ها و نحوه مدیریت علائم در خانه ارائه می‌کند.

علائم

لنگش در مراحل اولیه خود می تواند باعث ایجاد احساسات مختلفی در عضلات شود که می تواند شامل منبع مورد اعتماد باشد:

درد
گرفتگی
ضعف
خستگی
دردناک
سوزش

در ابتدا، لنگش اغلب باعث درد مبهم و دردناک در ناحیه تحتانی ساق پا می شود. درد یا احساس اولیه همچنین می تواند به سایر گروه های عضلانی مانند:

ران
باسن
باسن
پا

افرادی که مشاغل یا سرگرمی هایی دارند که شامل کار فیزیکی سنگین است یا ورزشکارانی که حرکات مکرر بازو را انجام می دهند نیز می توانند علائم لنگش را در ساعد و دست خود ایجاد کنند. علائم معمولاً در حین ورزش عضلانی رخ می دهند و با 1 تا 2 دقیقه استراحت در حالت ایستاده یا در عرض 10 دقیقه از بین می روند. در برخی موارد، علائم ابتدا به صورت ضعف یا خستگی در حین ورزش ایجاد می شود. سپس بدون استراحت مناسب به علائم دردناک تری پیشرفت می کنند. افرادی که با ناراحتی اولیه خود به ورزش ادامه می دهند ممکن است این موارد را تجربه کنند:

بی حسی
گرفتگی عضلات شدید
مشکل در راه رفتن
آسیب بافت نرم، باعث درد، حساسیت به لمس و لنگش موقت می شود
پوست سرد یا بی رنگ
نبض ضعیف شده

لنگگی تنها یک پا را تحت تاثیر قرار می دهد، یا اگر هر دو درگیر باشند، یک پا را بیشتر از دیگری تحت تاثیر قرار می دهد. علائم اغلب به تدریج در طول سال ها بدتر می شوند و بین دوره های بهبود و تشدید عود می کنند. اگرچه علائم لنگش اغلب در طول زمان بدتر می‌شوند، مقدار یا نوع تمرینی که آنها را تحریک می‌کند، ثابت می‌ماند. با این حال، با پیشرفت لنگش، علائم معمولاً شدیدتر می شوند و ممکن است در هنگام استراحت نیز رخ دهند. عوامل زیر می توانند به شدت بر شدت و میزان علائم لنگش تأثیر بگذارند:

هر گونه شرایط زمینه ای
الگوی و درجه باریک شدن یا انسداد
سرعت جریان خون به بستر عضلانی آسیب دیده
سرعت پیشرفت شرایط

علل

کاهش جریان خون در شریان های پایین تنه یا پاها علت نهایی لنگش است. کاهش خون معمولاً نشانه شرایط انسداد آترواسکلروتیک است. اینها شرایطی هستند که در آن چربی ها، زباله ها و سلول های ایمنی تجمعی به نام پلاک ایجاد می کنند که به دیواره رگ های خونی می چسبد. پلاک منجر به باریک شدن، سفت شدن و سخت شدن شریان ها می شود که جریان خون را کاهش می دهد. یکی از شایع ترین شرایطی که پزشکان آن را با لنگش ارتباط می دهند، پاد است، جایی که رگ های خونی تامین کننده دست ها یا پاها باریک شده اند. برآوردها نشان می دهد که بین 10٪ تا 20٪ از افراد مبتلا به پاد لنگش را تجربه می کنند. علائم معمولاً در حین ورزش ظاهر می شوند، زمانی که شریان های مختل نمی توانند با افزایش جریان خون و نیازهای اکسیژن سلول های عضلانی هماهنگی کنند. در موارد شدیدتر، جریان خون ممکن است به قدری مختل شود که علائم حتی در هنگام استراحت نیز رخ دهد. خطر ابتلا به لنگش با افزایش سن، به ویژه از 45 تا 75 سالگی افزایش می‌یابد و بیشترین خطر مربوط به سن 65 تا 75 سالگی است. احتمال لنگش در مردان دو برابر بیشتر از زنان است. چند عامل دیگر نیز ممکن است خطر لنگش را افزایش دهند یا علائم را بدتر کنند، معمولاً با تضعیف عروق خونی و ایجاد پلاک. مهمترین آنها عبارتند از: