سروما چیست؟
سروما تجمع مایعات در محلی از بدن است که در آن بافت برداشته شده است. سروما اغلب به عنوان یک عارضه جراحی رخ می دهد، اما می تواند پس از آسیب نیز ایجاد شود. در بیشتر موارد، سروماها بی ضرر هستند و پزشکان اجازه می دهند که به طور طبیعی بهبود یابند. آنها به سلول های سرطانی مرتبط نیستند و خطر یا نگرانی بیشتری ایجاد نمی کنند. با این حال، آنها می توانند باعث ناراحتی منبع مطمئن شوند و منجر به بستری طولانی تر پس از جراحی شوند. یک مطالعه با 150 شرکت‌کننده نشان داد که 49 درصد از بیماران پس از جراحی سینه، سروما را تجربه کردند. مطالعه دیگری نشان داد که 20 درصد از شرکت کنندگان دارای سروماهایی بودند که 6 ماه پس از جراحی در سی تی اسکن قابل مشاهده بود.
علل
دلایل دقیق سروما مشخص نیست، اما در ناحیه سینه افرادی که برای درمان سرطان سینه تحت عمل جراحی قرار گرفته اند، شایع است. سایر روش هایی که می توانند باعث ایجاد سروما شوند عبارتند از:
- کوچک کردن سینه
- ایمپلنت سینه
- بیوپسی سینه
- جراحی پلاستیک یا زیبایی
- جراحی ترمیمی پلاستیک
تشکیل سروما پاسخ بدن به فضای مرده داخل بافتی است که قبل از جراحی به چیزی متصل شده است. جراحان انتظار دارند بعد از عمل جراحی یا جایی که هر گونه شکستگی پوستی رخ می دهد، سروما ایجاد شود.
عوامل خطر
برخی از عوامل می توانند احتمال تشکیل سروما را افزایش دهند. این شامل:
- سن
- اندازه پستان
- وجود و تعداد گره های سرطانی در زیر بغل
- جراحی بیوپسی قبلی
- استفاده از داروهایی به نام هپارین یا تاموکسیفن
- شاخص توده بدنی
سروما چگونه ایجاد می شود؟
سروماها معمولاً 7 تا 10 روز پس از جراحی و پس از برداشتن لوله‌های درناژ ظاهر می‌شوند. نواحی درگیر در جراحی ممکن است لکه‌هایی ایجاد کنند که متورم شده و در زیر پوست مانند مایع هستند. جراحی باعث آسیب به عروق خونی و لنفاوی و بافت اطراف می شود. یک پاسخ التهابی رخ می دهد و رگ ها و بافت های بریده شده در پاسخ مایع شفاف تولید می کنند. به همین دلیل است که بعد از جراحی درد و تورم وجود دارد. در برخی موارد، مایع یک پاکت را تشکیل می دهد که منجر به تشکیل سروما می شود. انجام عمل جراحی به گونه ای که خطر باقی ماندن فضای مرده را کاهش دهد، می تواند احتمال ایجاد سروما را نیز کاهش دهد. سروماها توده هایی را در زیر پوست تشکیل می دهند. اینها با مایعی زرد متمایل به سفید به نام مایع سروزی پر شده اند. این همان مایعی است که معمولا در تاول ها و بریدگی های تازه دیده می شود. این توده ها را می توان برای تعیین اینکه آیا به جای چرک، خون یا مایع دیگری حاوی مایع سروزی هستند، آزمایش کرد.
شرایط مشابه سروماها
شرایطی وجود دارد که گاهی به اشتباه به عنوان سروما شناخته می شوند:
هماتوم:
مجموعه ای از خون در فضای مرده بدن است. به طور کلی به دلیل باز شدن یک رگ خونی کوچک در زمانی که فردی در حال نقاهت پس از جراحی است ایجاد می شود. هماتوم ها ممکن است نیاز به تخلیه داشته باشند زیرا ممکن است دردناک باشند، منجر به زخم شوند و باعث عفونت شوند.
لنفوسل:
این به تجمع غیر طبیعی مایع لنفاوی پس از یک عمل جراحی اشاره دارد.
آبسه:
این مجموعه دردناکی از چرک است که عموماً به دلیل عفونت باکتریایی است. چرک مایع غلیظی است که حاوی گلبول های سفید، بافت مرده و میکروب است. بیشتر آبسه ها در زیر پوست ایجاد می شوند اما می توانند در داخل بدن در یک اندام یا فضایی بین اندام ها ایجاد شوند.
درمانهای خانگی
اکثر سروماها به طور طبیعی بهبود می یابند. آنها معمولاً در عرض 1 ماه دوباره جذب بدن می شوند، اگرچه ممکن است تا 1 سال طول بکشد. در موارد شدیدتر، ممکن است تا 1 سال طول بکشد تا دوباره جذب شوند، یا ممکن است کپسول تشکیل دهند و تا زمانی که با جراحی خارج شوند باقی بمانند. پس از بهبود سروما ممکن است ناحیه دچار سخت شدن شود. برای کمک به بهبود سریع‌تر آن، می‌توان حرارت را روی ناحیه اعمال کرد. یک پد حرارتی یا کمپرس گرم را می توان برای حدود 15 دقیقه هر چند ساعت یکبار اعمال کرد. این به تخلیه مایع کمک می کند و در عین حال راحتی بیشتری را برای ناحیه برش ایجاد می کند. افراد باید دقت کنند که گرما خیلی داغ نباشد و کمپرس برای مدت طولانی روی محل باقی نماند. گرمای بیش از حد می تواند منجر به تجمع مایع اضافی در سروما شود. بالا نگه داشتن منطقه ممکن است بسته به منطقه آسیب دیده به افزایش زهکشی نیز کمک کند.
چه زمانی با پزشک تماس بگیرید
سروما ممکن است چند هفته طول بکشد تا خود به خود جذب شود. اجازه دادن به سروما به خودی خود جذب شود تا زمانی که هیچ عارضه ای ایجاد نشود بهترین راه برای بهبودی طبیعی است. اگر سروما بهبود نیافت یا علائم بدتر شد، فرد باید با پزشک تماس بگیرد. پزشک ممکن است نیاز به تخلیه سروما داشته باشد اگر:
- بزرگتر می شود
- به نظر می رسد مقدار مایع در حال افزایش است.
- هیچ بهبودی وجود ندارد.
- فشار زیادی بر ناحیه جراحی یا آسیب، پوست یا اندام وارد می کند.
- دردناک می شود
- علائم عفونت یا التهاب مانند قرمزی، گرمی یا حساسیت وجود دارد.
- سروماها می توانند احتمال عفونت محل جراحی را افزایش دهند، بنابراین مهم است که آنها را به دقت تحت نظر داشته باشید.
- بسته به شدت، سروما ممکن است بیش از یک بار تخلیه شود.
رفتار شناسی
گاهی اوقات از فرآیندی به نام آسپیراسیون با سوزن ظریف برای تخلیه ناحیه استفاده می شود. همچنین یک راه خوب برای نظارت بر حجم نشت مایع است. اگر سروماها به یک مشکل عودکننده تبدیل می‌شوند و باید اغلب تخلیه شوند، یکی از گزینه‌ها نصب لوله زهکشی برای تمیز نگه داشتن ناحیه است. زهکشی خطر عفونت را افزایش می دهد و باید در یک محیط تمیز توسط متخصص پزشکی انجام شود. زهکشی طولانی مدت می تواند خطر عفونت را افزایش داده و روند بهبودی را بیشتر به تاخیر بیاندازد.
خطرات جراحی
در برخی افراد، بهترین گزینه ممکن است رها کردن سروما باشد. برای بیماران سرطانی، یکی از نگرانی‌های سروماها این است که گاهی اوقات می‌توانند درمانهای اضافی سرطان را به تاخیر بیندازند. در حال حاضر سروما اغلب به عنوان یک عارضه جانبی جراحی در نظر گرفته می شود تا یک عارضه، اما همه بیماران به سروما مبتلا نمی شوند. به طور معمول، زمانی که از درن استفاده نمی شود، بلافاصله پس از جراحی، سروما تشکیل می شود. تا 1 ماه پس از جراحی و برداشتن درن ها، سروما همچنان می تواند رخ دهد. اگرچه سروما یک عارضه شایع جراحی است، اما می توان کارهایی را انجام داد تا از تشکیل آنها جلوگیری کرد. زهکشی ساکشن بسته برای چند روز یکی از گزینه های اصلی برای کمک به کاهش تشکیل سروما است. تکنیک‌های جدید تلاش می‌کنند تا مقدار فضای مرده ایجاد شده را کاهش دهند تا از تشکیل سروما جلوگیری شود.
بهبود
پس از جراحی معمولاً یک بانداژ محکم روی ناحیه درمان زده می شود. پانسمان ها به تمیز نگه داشتن ناحیه و عاری از باکتری ها کمک می کنند. همچنین از کشش آن جلوگیری می کنند و جمع آوری مایعات را کاهش می دهند. پس از ماستکتومی، لامپکتومی یا حتی کوچک کردن سینه، به بیمار گفته می شود که یک سوتین تنگ بپوشد تا به محل جراحی فشار وارد کند. این به کاهش خطر نشت مایعات و تسریع بهبود کمک می کند. به بیماران توصیه می شود که حداقل 2 هفته پس از جراحی از لباس های فشرده استفاده کنند و برای کمک به خارج شدن مایعات، ناحیه مورد نظر را به آرامی ماساژ دهند. تمیز نگه داشتن زخم برای جلوگیری از باکتری ها و سایر میکروب ها مهم است. پیشگیری از عفونت در محل جراحی یکی دیگر از راه های مهم جلوگیری از تشکیل سروما است. تجمع خفیف مایع بعد از جراحی شایع است و لزوماً به این معنی نیست که سروما ظاهر می شود. سروماهای آلوده را می توان با آنتی بیوتیک یا سایر داروها تخلیه و درمان کرد و بیمار بهبودی کامل پیدا می کند. اگرچه اکثر سروماها بی ضرر هستند، بیماران باید به آنها توجه کنند. اگر سروما بسیار بزرگ شود یا هر گونه عارضه دیگری ایجاد شود، بیماران باید با پزشک تماس بگیرند. افرادی که تحت عمل جراحی قرار می گیرند باید از علائم و نشانه ها آگاه باشند.
منبع Medicalnewstoday.com:
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال
ارسال یک نظر
