سرطان و سلامت استخوان

در حالی که بسیاری از افراد از سرطان جان سالم به در می برند، افراد مسن اغلب بعداً آسیب های شکستگی استخوان را تجربه می کنند. یک مطالعه جدید نشان می دهد که به خصوص در پنج سال اول پس از تشخیص سرطان پیشرفته، احتمال شکستگی استخوان در بیماران مسن افزایش می یابد. محتمل ترین آسیب ها شکستگی مهره ها و شکستگی لگن است. در حال حاضر حدود 18.1 میلیون بازمانده از سرطان در ایالات متحده وجود دارد. با توجه به جمعیت رو به رشد و پیری کشور، ممکن است تا سال 2024، 26.1 میلیون نفر زنده بمانند. از این تعداد، 73 درصد بیشتر از 65 سال سن خواهند داشت. با این حال، برای سالمندان، تکمیل درمان سرطان ممکن است به معنای پایان چالش‌های پزشکی مرتبط نباشد. به عنوان مثال، آسیب های استخوانی مربوط به سستی در بین بازماندگان شایع است. یک مطالعه جدید مبتنی بر کوهورت از انجمن سرطان آمریکا، شامل 92431 بزرگسال مسن که میانگین سنی آنها 69.4 سال بود - بررسی می کند که این آسیب ها چقدر ممکن است رخ دهد. مطالعه جدید نشان می‌دهد که بازماندگان سرطان مسن‌تر نسبت به افرادی که سرطان نداشته‌اند، بیشتر احتمال دارد شکستگی استخوان را برای چندین سال پس از تشخیص تجربه کنند، به ویژه این خطر در سال اول تشخیص 57 درصد بیشتر است. بازماندگان مسن‌تر سرطان که 1 تا 5 سال زودتر به سرطان در مرحله پیشرفته تشخیص داده شده بودند نیز 112 درصد بیشتر از شرکت‌کنندگان بدون سابقه سرطان در معرض خطر شکستگی قرار داشتند. دکتر اریکا ریس-پنیا منبع مورد اعتماد به مدیکال نیوز تودی گفت، این یکی از اولین مطالعاتی است که ارتباط بین تشخیص‌های سرطان، از جمله زمان تشخیص و مرحله تشخیص، رفتارهای بهداشتی، و درمان با خطر شکستگی استخوان را بررسی می‌کند. دکتر ریس پونیا دانشمند ارشد اپیدمیولوژی و تحقیقات رفتاری در انجمن سرطان آمریکا و محقق اصلی این مطالعه است.

کدام استخوان ها بیشتر در معرض خطر هستند؟

مطالعات قبلی در مورد سرطان و شکستگی استخوان عمدتاً بر روی بازماندگان سرطان سینه متمرکز شده است. دکتر ریس پونیا گفت: ما توانستیم بازماندگان چندین نوع سرطان را در مطالعه خود بگنجانیم. مطالعات قبلی معمولاً بر روی یک محل شکستگی، عمدتاً لگن تمرکز می‌کنند یا همه محل‌های شکستگی استخوان را با هم ترکیب می‌کنند. ما توانستیم خطر شکستگی را به صورت موضعی برای شکستگی های لگن، مهره و مچ بررسی کنیم. محققان همچنین دریافتند که افزایش احتمال آسیب برای شکستگی‌های مهره‌ای و لگنی در مقایسه با شکستگی‌های شعاعی بیشترین میزان را دارد. دکتر آنا ال. شوارتز، نویسنده و محقق متخصص در اثرات مفید ورزش برای بازماندگان سرطان، که در این مطالعه شرکت نداشت، به ما اشاره کرد، یافته‌ها مبنی بر اینکه بازماندگان سرطان بزرگسالان مسن در معرض افزایش خطر شکستگی برای مدت طولانی پس از پایان درمان هستند، نیاز حیاتی به ورزش توانبخشی انکولوژیک برای بازگرداندن تعادل و قدرت برای کاهش خطر سقوط را نشان می‌دهد.

خطرات شکستگی استخوان در افراد مسن

دکتر شوارتز توضیح داد که شکستگی‌های استخوان می‌تواند منجر به تضعیف سریع سلامتی هم در افراد مسن و هم در بازماندگان مسن‌تر از سرطان شود و اغلب ممکن است، بهبود کامل آن دشوار باشد. و او به ما گفت، این شکستگی‌ها، به‌ویژه لگن و ستون فقرات، منجر به کاهش توانایی عملکردی، از دست دادن استقلال، درد، رنج، استفاده زیاد از مراقبت‌های پزشکی، و هزینه، بار، بیماری و مرگ‌ومیر، برای جامعه می‌شود. دکتر شوارتز گفت که انتظار می رود از دست دادن استخوان به طور طبیعی با بالا رفتن سن اتفاق بیفتد، اما بسیاری از داروهایی که برای درمان سرطان استفاده می شوند مانند دوکسوروبیسین، سیکلوفسفامید، آناسترازول، لترازول، لوپرولید، گوسرلین ممکن است این روند را تسریع کنند. و او افزود، علاوه بر این، بسیاری از افراد مسن بیماری‌های همراه دارند و از داروهایی استفاده می‌کنند که بهبود استخوان را مختل می‌کند.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال