روانپزشکی و پیشرفت آلزایمر

محققان دانشکده پزشکی دانشگاه کلرادو داروهایی را تجزیه و تحلیل کردند که می‌تواند اثر آپولیپوپروتئین را که یک ژن عامل خطر برای آلزایمر است، مسدود کند. و در حین غربالگری داروهای مختلفی که می‌توانند این اثر را داشته باشند، آنها با دو داروی روانپزشکی که معمولاً تجویز می‌شوند مواجه شدند: ایمی پرامین و اولانزاپین. و محققان مشاهده کردند که استفاده از این داروها در بیماران مبتلا به بیماری آلزایمر با تشخیص بالینی بهتر و بهبود شناخت در مقایسه با سایر داروهای ضد افسردگی و ضد روان پریشی همراه است. و بیماری آلزایمر نوعی زوال عقل است که در ابتدا باعث از دست دادن حافظه و زوال شناختی می شود. این بیماری ممکن است در نهایت به حدی پیشرفت کند که فردی تمام عملکردهای شناختی خود را از دست بدهد. و طبق مطالعه ژوئن 2022 که در منتشر شد، دو دارو با تایید قبلی سازمان غذا و دارو، وجود دارد که ممکن است برای افراد مبتلا به بیماری آلزایمر مفید باشد. داروها، ایمی پرامین و اولانزاپین، قبلاً برای درمان بیماری های روانپزشکی استفاده می شوند. و یک تیم تحقیقاتی از پردیس پزشکی دانشگاه کلرادو این مطالعه را رهبری کردند.

ماهان مدیکال مرجع تخصصی عرضه انواع جوراب واریس در یرند های معتبر داخلی و خارجی

زمینه بیماری آلزایمر

انواع مختلفی از زوال عقل وجود دارد، از جمله زوال عقل مختلط، زوال عقل لوی بدن و بیماری آلزایمر. طبق گزارش انجمن آلزایمر، آلزایمر شایع ترین شکل زوال عقل است و 60 تا 80 درصد موارد زوال عقل را تشکیل می دهد. و در حالی که آلزایمر می‌تواند افراد جوان‌تر، از جمله افراد 30 تا 40 ساله را تحت تاثیر قرار دهد، این امر رایج نیست. آلزایمر معمولا در افراد 65 سال و بالاتر رخ می دهد. و منبع مورد اعتماد موسسه ملی پیری، برخی از علائم و نشانه های آلزایمر را شامل می شود:

•     از دست دادن حافظه
•     گیجی
•     تغییرات خلق و خوی
•     قضاوت ضعیف
•     مشکل در زبان
•     مشکل در انجام وظایف با چند مرحله
•     پرخاشگری

دانشمندان به طور کامل نمی دانند که چه چیزی باعث آلزایمر می شود، اما برخی فکر می کنند که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی ممکن است منجر به ایجاد این بیماری شود. و هیچ درمانی برای آلزایمر وجود ندارد، اما ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ممکن است داروهایی مانند دونپزیل یا گالانتامین را برای کاهش علائم تجویز کنند. و در برخی موارد، ارائه دهندگان ممکن است داروهای روانپزشکی را برای بیماران مبتلا به آلزایمر تجویز کنند، زمانی که سایر درمان ها به اندازه کافی به علائم پرخاشگری، اضطراب و افسردگی کمک نکرده باشند.

داروهای روانپزشکی برای آلزایمر

تیم تحقیقاتی در دانشکده پزشکی دانشگاه کلرادو در درجه اول به یافتن داروهایی علاقه مند بود که بتواند منبع را مسدود کند، که به نظر آنها می تواند شانس ابتلا به آلزایمر را کاهش دهد. و در حین بررسی داروهایی که می توانند این اثر را داشته باشند، تیم متوجه شد که دو تا از این داروها معمولاً برای شرایط روانپزشکی تجویز می شوند. داروها ایمی پرامین و اولانزاپین بودند. ایمی پرامین یک داروی ضد افسردگی سه حلقه ای و اولانزاپین یک ضد روان پریشی است. و هانتینگتون پاتر، دکترا، استاد نورولوژی و مدیر مرکز آلزایمر و شناخت، گفت، ما سپس به پایگاه داده عظیم مرکز ملی هماهنگی آلزایمر نگاه کردیم و پرسیدیم چه اتفاقی افتاد وقتی که برای فردی این داروها برای نشانه‌های طبیعی تجویز شد اما اتفاقاً بیماران آلزایمر بودند. مرکز در مرکز پزشکی دانشگاه کلرادو. و پاتر و تیمش مشاهده کردند که بیماران آلزایمری که ایمی پرامین و اولانزاپین مصرف می کردند، در مقایسه با سایر داروهای ضد افسردگی و ضد روان پریشی، بهبودهایی را در شناخت مشاهده کردند که می تواند به معکوس کردن پیشرفت بیماری کمک کند. و پاتر گفت، افرادی که این داروها را دریافت کردند، شناخت بهتری داشتند و در واقع در تشخیص بالینی خود بهبود یافتند. و در مقایسه با کسانی که این داروها را مصرف نکردند، از بیماری آلزایمر به اختلال شناختی خفیف یا از اختلال شناختی خفیف به حالت عادی برگشتند. و محققان سپس جنسیت بیولوژیکی را بررسی کردند تا ببینند آیا تفاوتی در نحوه واکنش مردان و زنان به اثرات تجمعی مصرف ایمی پرامین وجود دارد یا خیر. محاسبات آنها نشان داد که مردان بین 66.5 تا 88.5 سال بیشترین سود را داشتند. و نویسندگان نوشتند که مصرف ایمی پرامین برای یک دوره طولانی مدت، بروز بازگشت به تشخیص بالینی بهتر را برای مردان افزایش داد. و در حالی که زنان نیز شاهد بهبودی بودند، نویسندگان خاطرنشان کردند که این بهبود در مقایسه با مردان، از نظر آماری معنی‌دار نبود.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال