تشخیص زودهنگام پارکینسون

بیماری پارکینسون بیش از 10 میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد و تقریبا 60000 آمریکایی هر ساله تشخیص پارکینسون را دریافت می کنند. آزمایش این بیماری بر اساس معاینه بالینی علائم معمولی است که می تواند منجر به تشخیص اشتباه و تاخیر در درمان شود. تحقیقات جدید نشان داده است که برخی از پروتئین‌های مایع مغزی نخاعی افراد مبتلا به بیماری پارکینسون در مقایسه با پروتئین‌های مشابه در مایع نخاعی افراد بدون این بیماری، شکل متفاوتی دارند. ناتوانی و مرگ در نتیجه بیماری پارکینسون سریعتر از سایر اختلالات عصبی در حال افزایش است. این دومین بیماری شایع عصبی است که بیش از 10 میلیون نفر در سراسر جهان به آن مبتلا هستند. پارکینسون یک بیماری دژنراتیو مغز است که با تغییرات در عملکرد حرکتی مشخص می شود. افراد مبتلا به این بیماری ممکن است از حرکت آهسته، لرزش، سفتی، راه رفتن و مشکلات تعادل رنج ببرند. افراد همچنین ممکن است علائم غیرحرکتی از جمله کاهش عملکرد شناختی یا سلامت روان، مشکلات خواب یا اختلالات حسی را تجربه کنند. همچنین برای افراد مبتلا به پارکینسون ابتلا به زوال عقل رایج است.

 

 

پروفسور دیوید دکستر، معاون مدیر تحقیقات پارکینسون در بریتانیا، به ما توضیح داد که چگونه پارکینسون در حال حاضر تشخیص داده می شود. برای 145000 نفر مبتلا به پارکینسون در بریتانیا، تشخیص آنها پس از معاینه بالینی برای آزمایش برخی از علائم کلاسیک این بیماری، به طور معمول لرزش، کندی حرکت، و سفتی اندام ها انجام می شد. با این حال، برخی از این علائم در سایر اختلالات مغزی نیز وجود دارند که بر حرکت تأثیر می‌گذارند، مانند آتروفی سیستم متعدد، که تشخیص قطعی پارکینسون را دشوار می‌کند. و او در ادامه محدودیت‌های عمل بالینی فعلی را تشریح کرد و خاطرنشان کرد، از آنجایی که در حال حاضر هیچ تشخیص بالینی 100 درصد دقیق وجود ندارد، بسیاری از افراد مبتلا به پارکینسون در مراحل اولیه بیماری به اشتباه تشخیص داده می‌شوند. اسکن‌های مغزی، مانند اسکن‌های DAT، می‌توانند برای کمک به تأیید تشخیص انجام شوند، اما این اسکن‌ها به‌طور گسترده در دسترس نیستند. تحقیقات جدید به رهبری دانشمندان زوریخ در سوئیس، ممکن است امیدی برای تشخیص زودهنگام ایجاد کند. محققان به سرپرستی پروفسور پائولا پیکوتی گروهی از پروتئین ها را در مایع مغزی نخاعی، یافته اند که در افراد سالم و افراد مبتلا به بیماری پارکینسون اشکال متفاوتی دارد. محققان امیدوارند که این پروتئین ها به عنوان یک نشانگر زیستی برای بیماری پارکینسون عمل کنند.

 

 

محققان با استفاده از تکنیکی به نام طیف‌سنجی جرمی جفت شده با پروتئولیز محدود لیپ ام اس، به طور سیستماتیک کل مجموعه پروتئین‌ها را در مایع مغزی نخاعی انسان تجزیه و تحلیل کردند. آنها نوع، تعداد و شکل پروتئین‌های مایع مغزی نخاعی 52 فرد مبتلا به بیماری پارکینسون را با 51 فرد سالم هم سن مقایسه کردند. میانگین طول مدت بیماری برای افراد مبتلا به پارکینسون کمتر از 6 سال بود و شرکت کنندگان زن و مرد در این مطالعه شرکت کردند. محققان 76 پروتئین را شناسایی کردند که شکل آنها بین دو گروه از افراد متفاوت بود، که برخی از آنها با حفظ سیناپس و متابولیسم استیل کولین مرتبط بودند - فرآیندهایی که در پارکینسون شناخته شده است. سیناپس ها پیوندهای بین نورون ها هستند که به آنها امکان، ارتباط می دهند و استیل کولین یک انتقال دهنده عصبی یا پیام رسان شیمیایی، است. اختلال در سیناپس و متابولیسم استیل کولین با مسائل عصبی مرتبط است. و در مطالعه کنونی، محققان دریافتند که تغییر شکل پروتئین نسبت به مقدار پروتئین، شاخص بهتری برای ابتلا به بیماری پارکینسون است. آنچه که بسیار قابل توجه است این است که بین ساختار پروتئین سالم و بیماری پارکینسون تفاوت بسیار قوی تری نسبت به فراوانی پروتئین سالم و بیماری پارکینسون وجود دارد. این یک مشاهده بی‌سابقه و بسیار هیجان‌انگیز است، زیرا نشان می‌دهد که می‌توان از یک تحلیل ساختاری جهانی برای، 1، شناسایی نوع جدیدی از نشانگرهای زیستی بیماری، و 2، مطالعه وضعیت بیماری استفاده کرد. دکتر ناتالی د سوزا، به ما توضیح داد. و دکتر دو سوزا در ادامه تصریح کرد که این مطالعه هنوز مجموعه ای معتبر از نشانگرهای زیستی را نشان نمی دهد، اما یک مفهوم جدید برای کشف نشانگرهای زیستی بیماری تجزیه و تحلیل جهانی ساختارهای پروتئین در سیالات زیستی بیماران بسیار است. رویکرد امیدوارکننده.

 

 

در حال حاضر هیچ نشانگر زیستی قوی برای تشخیص بیماری پارکینسون وجود ندارد. دکتر دکستر، که در مطالعه فعلی شرکت نداشت، معتقد است که نشانگرهای زیستی بهتر می‌توانند به بهبود دقت تشخیص پارکینسون کمک کنند و زندگی افراد مبتلا به این بیماری را به شدت تحت تاثیر قرار دهند. نشانگرهای زیستی همچنین می‌تواند برای شناسایی افرادی که در مسیر توسعه پارکینسون در آینده هستند استفاده شود.

 

منبع : Medicalnewstoday.com

ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال