بیوپسی مایع غیرتهاجمی

بیوپسی مایع یک روش غیر تهاجمی است که می تواند اطلاعاتی در مورد تومورهای سرطانی بر اساس وجود دی ان ایی، یا پروتئین های مرتبط با تومور در مایعات بدن ارائه دهد. بسیاری از نمونه‌برداری‌های مایع توسعه‌یافته برای غربالگری سرطان با محدودیت‌های متعددی از جمله ناتوانی در تشخیص انواع خاصی از سرطان‌ها و هزینه‌های بالا مواجه هستند. یک مطالعه اثبات مفهوم اخیر، از مشخصات گلیکوزامینوگلیکان ها، دسته ای از کربوهیدرات ها، در نمونه های ادرار و پلاسما به عنوان نشانگرهای زیستی متابولیک برای شناسایی 14 نوع سرطان مختلف استفاده کرد. این سنجش به دلیل هزینه کم و توانایی آن در تشخیص انواع سرطان های متعدد که در سنجش های قبلی از قلم افتاده اند، نویدبخش تشخیص زودهنگام سرطان ها است، اما تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. یک مطالعه جدید منتشر شده در نشان می‌دهد که یک آزمایش واحد بر اساس اندازه‌گیری نشانگرهای متابولیک در نمونه‌های خون و ادرار می‌تواند به طور بالقوه به شناسایی انواع مختلف سرطان به روشی مقرون‌به‌صرفه کمک کند. دکتر فرانچسکو گاتو، نویسنده این مطالعه، محقق مؤسسه کارولینسکا در سوئد، و بنیانگذار شرکت بیوتکنولوژی، به ما گفت، مطالعه ما لایه جدیدی از اطلاعات را بررسی کرد، مولکول هایی که در متابولیسم سرطان شرکت می کنند. این روش بسیاری از سرطان‌ها را که روش‌های قبلی نادیده می‌گرفتند شناسایی کرد و بخش قابل توجهی از آنها در مرحله 1 بودند. سرطان یک بیماری پیچیده است، بنابراین بیشترین لایه‌های اطلاعاتی که می‌توانیم به صورت غیرتهاجمی بررسی کنیم، مثلاً با آزمایش خون، احتمال بیشتری وجود دارد که بتوانیم سرطان های بیشتری را در مراحل اولیه خود بگیرند. این مطالعه می‌تواند بخش مهمی از پازل را برای رسیدن به این هدف، که اخیراً تشخیص زودهنگام چند سرطان نامیده شده است، اضافه کند.

جذابیت بیوپسی مایع

سرطان‌هایی که در مراحل اولیه تشخیص داده می‌شوند، آسان‌تر درمان می‌شوند و با خطر کمتر عوارض و مرگ و میر همراه هستند. علیرغم مزایایی که غربالگری سرطان در سطح جمعیت و تشخیص زودهنگام سرطان به همراه دارد، آزمایش های غربالگری تنها برای چند نوع سرطان مانند سرطان سینه و سرطان روده بزرگ در دسترس هستند. بیوپسی بافت در حال حاضر استاندارد طلایی برای تشخیص سرطان است، اما بیوپسی های مکرر به دلیل ماهیت تهاجمی خود چالشی را ایجاد می کنند. در مقابل، به لطف ماهیت غیر تهاجمی، بیوپسی های مایع منبع مطمئن می تواند جایگزین امیدوارکننده ای برای تشخیص و نظارت سرطان باشد. همانطور که سلول های تومور رشد می کنند، دی ان ایی، پروتئین ها و سایر محصولات جانبی متابولیکی را که می توان در خون و سایر مایعات بدن شناسایی کرد، دفع می کنند. بیوپسی مایع به شناسایی سلول های تومور در گردش یا محصولات سلولی تومور در مایعات بدن اشاره دارد. در سال‌های اخیر، محققان بیوپسی‌های مایعی را توسعه داده‌اند که می‌توانند به طور همزمان چندین نوع سرطان مختلف را با استفاده از یک آزمایش تشخیص دهند. برآوردهای مبتنی بر یک مطالعه مدل سازی نشان می دهد که مرگ و میر مرتبط با سرطان در افراد 50 تا 79 ساله می تواند با استفاده از صفحه نمایش های تشخیص زودهنگام چند سرطانی تا 26 درصد کاهش یابد. تعداد قابل توجهی از بیوپسی های مایع توسعه یافته تاکنون بر اساس تشخیص دی ان ایی سلول تومور در گردش بوده است. با این حال، سرطان های دستگاه تناسلی، مانند سرطان مثانه، پروستات و کلیه، و سرطان های مغز، مانند گلیوما، دی ان ایی را از بین نمی برند و بر اساس دی ان ایی تومور در گردش قابل شناسایی نیستند. علاوه بر این، این آزمایش ها دقت پایینی را در تشخیص سرطان در مراحل اولیه نشان داده اند. چندین پیشرفت اخیر، از جمله ارزیابی همزمان سطوح در گردش دی ان ایی و پروتئین های تومور، به بهبود دقت تشخیصی کمک کرده است. اما هزینه های بالای مرتبط با این سنجش ها آنها را برای غربالگری جمعیت عمومی کمتر مناسب می کند. علاوه بر این، دقت اکثر نمونه‌برداری‌های مایع تجربی برای تشخیص زودهنگام سرطان‌های متعدد تنها در نمونه مورد مطالعه نشان داده شده است، و اینکه آیا این سنجش‌ها می‌توانند سرطان را در جمعیت عمومی به طور دقیق تشخیص دهند ناشناخته باقی مانده است. توانایی تشخیص صحیح موارد مثبت بیماری از نظر حساسیت سنجیده می شود. یکی از معدود مطالعاتی که اعتبار خارجی بیوپسی مایع را برای تشخیص چند سرطانی بررسی می‌کرد، حساسیت 10 درصدی را در تشخیص سرطان‌های مرحله 1 نشان داد. به عبارت دیگر، این سنجش ها ممکن است قبل از پذیرش گسترده نیاز به بهینه سازی بیشتری داشته باشند.

استقرار در بیومارکرهای کلیدی سرطان

تغییرات متابولیک یکی از مشخصه های سلول های سرطانی است. تحقیقات قبلاً منبع معتبر تغییرات خاصی را در نمایه گلیکوزامینوگلیکان‌ها نشان داده بود. گلیکوزامینوگلیکان ها پلی ساکاریدهایی با بار منفی هستند که از زیر واحدهای دی ساکارید تکرار شونده تشکیل شده اند. ترکیب گلیکوزامینوگلیکان ها می تواند در نوع واحدهای دی ساکارید و تعداد گروه های سولفاتی که بار منفی به این ترکیبات می دهند متفاوت باشد. در کار قبلی خود، محققانی که مطالعه فعلی را انجام دادند، همچنین توانستند افراد مبتلا به کارسینوم سلول کلیه را از افراد سالم بر اساس تغییرات در مشخصات گلیکوزامینوگلیکان ها در نمونه های ادرار و پلاسما متمایز کنند.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال