بیماری های مقاربتی رایج

عفونت های مقاربتی می توانند از طریق چندین نوع تماس جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل شوند. بیماری‌های مقاربتی معمولاً از طریق رابطه جنسی آلت تناسلی و واژن منتقل می‌شوند، اما می‌توانند از طریق رابطه جنسی مقعدی، رابطه جنسی دهانی و به ندرت با بوسیدن با دهان باز نیز منتقل شوند. بیماری های مقاربتی بسیار شایع هستند. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها تخمین می زنند که در سال 2018، بیش از 2 میلیون مورد منبع قابل اعتماد بیماری های مقاربتی وجود داشته است. برخی از افراد ممکن است بیش از علائم خفیف را تجربه نکنند منبع مورد اعتماد. ممکن است فردی نداند که مبتلا به عفونت های مقاربتی است. بزرگسالان فعال جنسی باید تحت آزمایش‌های منظم برای بیماری‌های مقاربتی قرار گیرند تا میزان انتقال تا حد امکان پایین باشد. هر چه فرد بیشتر در مورد بیماری های مقاربتی بداند، آمادگی بیشتری برای پیشگیری دارد. در این مقاله، درباره برخی از بیماری های مقاربتی رایج، از جمله انتقال، روش های آزمایش و گزینه های درمانی بیشتر بدانید.

بیماری های مقاربتی رایج

عفونت های مقاربتی می توانند از طریق چندین نوع تماس جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل شوند. بیماری‌های مقاربتی معمولاً از طریق رابطه جنسی آلت تناسلی و واژن منتقل می‌شوند، اما می‌توانند از طریق رابطه جنسی مقعدی، رابطه جنسی دهانی و به ندرت با بوسیدن با دهان باز نیز منتقل شوند. بیماری های مقاربتی بسیار شایع هستند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها تخمین می زند که در سال 2018، بیش از 2 میلیون مورد منبع قابل اعتماد بیماری های مقاربتی وجود داشته است. برخی از افراد ممکن است بیش از علائم خفیف را تجربه نکنند منبع مورد اعتماد. ممکن است فردی نداند که مبتلا به عفونت های مقاربتی است. بزرگسالان فعال جنسی باید تحت آزمایش‌های منظم برای بیماری‌های مقاربتی قرار گیرند تا میزان انتقال تا حد امکان پایین باشد. هر چه فرد بیشتر در مورد بیماری های مقاربتی بداند، آمادگی بیشتری برای پیشگیری دارد. در این مقاله، درباره برخی از بیماری های مقاربتی رایج، از جمله انتقال، روش های آزمایش و گزینه های درمانی بیشتر بدانید.

بیماری های مقاربتی رایج

آزمایش کردن

انجام آزمایش برای بیماری های مقاربتی ایده خوبی برای افرادی است که موارد زیر را دارند:

یک شریک جنسی جدید
با چندین شریک رابطه جنسی داشت
هر گونه علائم عفونت های مقاربتی 

البته شایان ذکر است که هیچ آزمایش عفونت های مقاربتی کاملا دقیق نیست. همچنین، هیچ آزمایشی برای برخی از بیماری‌های مقاربتی وجود ندارد و برخی از افراد مبتلا به این عفونت‌ها علائمی از خود بروز نمی‌دهند یا تنها پس از یک دوره طولانی این علائم را نشان می‌دهند. هر کسی که فکر می‌کند ممکن است مبتلا به بیماری مقاربتی باشد، باید آزمایش بدهد. اگر نتایج منفی است، بهتر است به زودی دوباره آزمایش کنید. برای بررسی عفونت های مقاربتی ، پزشک ممکن است موارد زیر را آزمایش کند:

• خون
• ادرار
• مایعات دیگر
• رفتار

بهترین دوره درمان به نوع عفونت های مقاربتی بستگی دارد. درمان ممکن است علائم را تسکین دهد، از تشدید مجدد آنها جلوگیری کند یا عفونت را درمان کند. مهم است که به یاد داشته باشید که عفونت های مقاربتی می تواند در طول درمان به شریک جنسی منتقل شود. برخی از درمان های رایج عبارتند از:

• آنتی بیوتیک ها: این داروها بیماری های مقاربتی باکتریایی مانند کلامیدیا، سوزاک، سیفلیس و تریکومونیازیس را درمان می کنند. افراد مبتلا به این عفونت ها باید دوره کامل آنتی بیوتیک را کامل کرده و تا پایان درمان از رابطه جنسی خودداری کنند.
• داروهای ضد ویروسی: این داروها عفونت‌هایی مانند تبخال و اچ‌آی‌وی را با جلوگیری از شیوع بیماری درمان می‌کنند و برخی از آنها می‌توانند HIV را برای تمام عمر سرکوب کنند. با این حال، ممکن است هنوز هم امکان انتقال این بیماری های مقاربتی به یک شریک وجود داشته باشد، بنابراین انجام اقدامات احتیاطی کلیدی است.
• لوسیون ها و کرم ها: این ها می توانند شپش ناحیه تناسلی را درمان کرده و به تسکین علائم زخم کمک کنند.

هر کسی که ممکن است مبتلا به عفونت های مقاربتی باشد باید با پزشک تماس بگیرد. اکثر بیماری های مقاربتی نیاز به درمان با نسخه دارند. پیروی از تمام دستورالعمل های مربوط به درمان و انجام اقدامات برای جلوگیری از انتقال بسیار مهم است.

عوارض

فرد مبتلا به عفونت های مقاربتی که درمان موثری دریافت نمی کند ممکن است دچار موارد زیر شود:

• عوارض بارداری
• درد لگن
• بیماری قلبی
• التهاب چشم
• آرتروز
• ناباروری
• سرطان های خاص

بهترین راه برای جلوگیری از عوارض، انجام آزمایشات و دریافت هر گونه درمان لازم به موقع است.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال