بلاستوما چیست؟

بلاستوم نوعی سرطان است که در سلول های در حال رشد جنین یا کودک ایجاد می شود. معمولاً کودکان را تحت تأثیر قرار می دهد تا بزرگسالان.انواع مختلفی از بلاستوما وجود دارد. آنها می توانند اندام ها، بافت ها و سیستم های مختلف را تحت تاثیر قرار دهند. درمان در بیشتر موارد در دسترس است، اما چشم انداز به عوامل مختلفی از جمله نوع بلاستوم بستگی دارد.

همه سلول ها یک چرخه زندگی دارند. آنها برای مدت معینی وجود دارند و سپس می میرند. سلول های بدن دائما در حال تجدید خود هستند.سلول های سرطانی سلول هایی هستند که در زمان طبیعی چرخه زندگی خود نمی میرند. در عوض، آنها به طور غیرقابل کنترلی رشد می کنند، گسترش می یابند و باعث آسیب بافتی می شوند.بلاستوما سرطانی است که بر نوعی از سلول های بنیادی که به عنوان سلول پیش ساز در جنین شناخته می شود، تاثیر می گذارد. یک سلول پیش ساز سلولی است که می تواند به هر نوع سلول بدن تبدیل شود.نوزاد در حال رشدی که هنوز به دنیا نیامده است نسبت به بزرگسالان سلول های پیش ساز بیشتری دارد زیرا بدن هنوز در حال شکل گیری است. به همین دلیل، بلاستوما در کودکان شایع است.

علل

دانشمندان بر این باورند که بلاستوما به دلیل یک اختلال عملکرد ژنتیکی اتفاق می افتد تا عوامل محیطی. بلاستوم ها تومورهای جامد هستند. آنها زمانی شکل می‌گیرند که سلول‌ها نتوانند به‌درستی به انواع سلول‌های مورد نظر خود قبل از تولد یا در دوران نوزادی و اوایل کودکی تمایز پیدا کنند. در نتیجه بافت جنینی باقی می ماند. در کودک مبتلا به بلاستوما، این بیماری معمولاً در بدو تولد وجود دارد. برخی از سندرم ها و شرایط ارثی می توانند انواع خاصی از بلاستوما را بیشتر احتمال دهند. به عنوان مثال، هپاتوبلاستوما، که کبد را تحت تاثیر قرار می دهد، در کودکانی که دارای ویژگی های ژنتیکی خاصی هستند، بیشتر است.

انواع رایج

رایج ترین انواع بلاستوم عبارتند از:

• هپاتوبلاستوم
• مدولوبلاستوما
• نفروبلاستوما
• نوروبلاستوما
• بلاستوم پلور ریوی
• هپاتوبلاستوم

هپاتوبلاستوم یک تومور کبدی است. این شایع ترین نوع سرطان کبد در دوران کودکی است. معمولا در کودکان زیر 3 سال ظاهر می شود. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تورم و درد شکم
• کاهش وزن غیر قابل توضیح
• از دست دادن اشتها
• تهوع و استفراغ
• خارش
• زرد شدن پوست و سفیدی چشم

در صورتی که کودکان با شرایط زیر به دنیا بیایند بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به هپاتوبلاستوم هستند:

• سندرم آیلی: این بیماری عمدتاً زنان را تحت تأثیر قرار می دهد. بخشی از مغز، جسم پینه ای، از بدو تولد تا حدی یا به طور کامل وجود ندارد.
• سندرم بک ویت، این سندرمی است که باعث رشد بیش از حد می شود و از بدو تولد وجود دارد. علائم شامل افزایش قد و وزن هنگام تولد، رشد ناهموار اندام و بزرگی زبان است.
• سندرم سیمپسون گلابی بهمل: این یک بیماری نادر است که باعث رشد بیش از حد، ویژگی های مشخص صورت و مشکلات شناختی می شود.
• پولیپ آدنوماتوز خانوادگی: این یک بیماری ارثی است که باعث رشد صدها یا احتمالاً هزاران پولیپ در روده بزرگ می شود.
• اختلال ذخیره گلیکوژن: این یک بیماری ارثی است که بر نحوه تبدیل گلوکز به گلیکوژن و بازگشت مجدد بدن تأثیر می گذارد. روی کبد و ماهیچه ها تاثیر می گذارد.
• تریزومی 18 یا سندرم ادوارد: این یک اختلال در کروموزوم ها است.

درمان بلاستوما مشابه منبع مورد اعتماد برای سرطان های بزرگسالان است، اما گزینه ها به فرد و نوع تومور بستگی دارد. اگر تومور کوچک باشد، جراح به طور معمول می تواند آن را به طور کامل حذف کند. درمان در این موارد امکان پذیر است.

تومور ویلمز یا نفروبلاستوما

تومور ویلمز یا نفروبلاستوما بر کلیه ها تأثیر می گذارد. حدود 9 مورد از هر 10 سرطان کلیه منبع معتبری که در دوران کودکی رخ می دهد نفروبلاستوما هستند. آنها اغلب به صورت یک تومور منفرد در یک کلیه ظاهر می شوند. به ندرت، تومورهای متعدد ویلمز می توانند در هر دو کلیه ایجاد شوند. تومور متوسط ویلمز چندین برابر از کلیه ای که روی آن رشد می کند رشد می کند. چشم انداز این سرطان به نوع تومور بستگی دارد. درمان تومور آناپلاستیک ویلمز سخت تر از تومور غیر آناپلاستیک است. به گفته موسسه ملی سرطان، به طور متوسط، اگر فردی قبل از سن 15 سالگی تومور ویلمز را تشخیص دهد، تا 88 درصد شانس زنده ماندن حداقل 5 سال دیگر را دارد.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال