اکسیژن درمانی هایپرباریک

اکسیژن درمانی هیپرباریک، شامل تنفس اکسیژن تقریبا خالص در یک اتاق خاص یا محفظه کوچک است. کاربرد اصلی آن برای درمان بیماری های مربوط به غواصی است، اما ممکن است در افراد مبتلا به بیماری های مختلف باعث بهبودی شود. در سال 1662، یک پزشک اولین اتاقک هایپرباریک را ساخت یک اتاق مهر و موم شده با یک سری دم و دریچه. اعتقاد بر این بود که فشار می تواند به درمان برخی بیماری های تنفسی کمک کند. در دهه 1940، اکسیژن درمانی هیپرباریک، به درمان استاندارد برای غواصان نظامی در ایالات متحده تبدیل شد. با این حال، در حالی که حدود 1200 مرکز اکسیژن درمانی هیپرباریک، در کشور وجود دارد، طبق گفته شبکه هشدار غواصان، تنها دو مرکز عمدتاً به درمان آسیب های غواصی اختصاص داده شده است. منبع قابل اعتماد اداره غذا و دارو، را به عنوان درمانی برای 13 بیماری تایید کرده است، اما برخی از افراد خواستار تاییدیه های بیشتر هستند. در مورد مزایا و خطرات اکسیژن درمانی هیپرباریک، در اینجا اطلاعات بیشتری کسب کنید.

فواید

در زیر، با کاربردهای درمانی مختلف اکسیژن درمانی هیپرباریک، آشنا شوید.

مشکلات مربوط به غواصی

غواصانی که خیلی سریع ظاهر می شوند در معرض خطر بیماری رفع فشارهستند. زمانی اتفاق می‌افتد که حباب‌های هوا در بدن شکل می‌گیرند و منبسط می‌شوند. اصطلاح به بیماری فشارزدایی، اشاره دارد که برخی آن را خم، آمبولی گاز هوا یا هر دو می نامند. بدون درمان، این شرایط می تواند در عرض چند ساعت تهدید کننده زندگی شود. درمان بیماری رفع فشار، می تواند شامل موارد زیر باشد:

•     دریافت اکسیژن
•     در صورت لزوم، گذراندن زمان در یک اتاقک رفع فشار

اکسیژن درمانی هایپرباریک، فرد را به فشار یا عمق، که در آن غواصی می‌کرد، برمی‌گرداند. سپس، امکان برداشت تدریجی فشار و کاهش حجم حباب‌های بدن را فراهم می‌کند. درمان بیماری رفع فشار هر سال حدود 1000 غواص را از ایالات متحده تحت تأثیر قرار می دهد.

سایر کاربردهای تایید شده

اکسیژن درمانی هایپرباریک را برای کمک به درمان:

•     درمان بیماری رفع فشار
•     آمبولی هوا یا گاز
•     کم خونی به دلیل از دست دادن خون شدید
•     برخی از عفونت های مغزی و سینوس ها
•     مسمومیت با مونوکسید کربن
•     سوختگی های ناشی از گرما یا آتش سوزی
•     پیوند پوست
•     عفونت های نکروزان بافت نرم
•     استئومیلیت، عفونت مغز استخوان
•     نارسایی شریانی یا جریان خون کم در شریان ها
•     ایسکمی تروماتیک حاد، که برای مثال ممکن است شامل یک آسیب له شود
•     گانگرن گازی
•     آسیب ناشی از تشعشع، به عنوان مثال، در نتیجه درمان سرطان

شواهد نشان داده است که این استفاده ها ایمن و موثر هستند. شرکت های بیمه یا مدیکر معمولا هزینه درمان اکسیژن درمانی هایپرباریک مورد تایید سازمان غذا و دارو، را پوشش می دهند.

• برخی از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ممکن است از اکسیژن درمانی هایپرباریک
• برای درمان سایر بیماری ها از جمله نوعی از دست دادن شنوایی استفاده کنند.

همچنین، زخم ها و عفونت هایی که به درمان های دیگر پاسخ نداده اند ممکن است به اکسیژن درمانی هایپرباریک پاسخ دهند. به عنوان مثال، ممکن است به کاهش نیاز به قطع عضو در افراد مبتلا به زخم پای دیابتی کمک کند. و در اینجا، بیشتر بدانید که چگونه دیابت می تواند بر پاها تأثیر بگذارد.

استفاده های تایید نشده

تعداد فزاینده ای از ارائه دهندگان شروع به ارائه اکسیژن درمانی هایپرباریک، به عنوان یک درمان جایگزین کرده اند. برخی آن را، درمان معجزه آسا می نامند و ادعا می کنند که می تواند به طیف گسترده ای از شرایط کمک کند. و اتاق‌های اکسیژن درمانی هایپرباریک، در امکانات مختلف، از بخش‌های سرپایی بیمارستان گرفته تا اسپا، ظاهر می‌شوند. حتی اتاقک هایی برای مصارف خانگی نیز وجود دارد. و در حالی که برخی از ادعاها ممکن است درست باشد، سازمان غذا و دارو، در مورد خطرات استفاده از اکسیژن درمانی هایپرباریک، خارج از برچسب، نگرانی هایی را مطرح کرده است. سازمان غذا و دارو، اشاره می کند که آنها اکسیژن درمانی هایپرباریک را به عنوان درمانی برای موارد زیر تایید نکرده اند:

•     آسم
•     فلج بل
•     آسیب های مرتبط با ورزش
•     افسردگی
•     میگرن
•     اچ‌آی‌وی
•     هپاتیت
•     بیماری قلبی
•     اسکلروز چندگانه
•     فلج مغزی
•     سکته های مغزی
•     بیماری پارکینسون
•     بیماری آلزایمر
•     ایدز
•     آسیب های مغزی
•     آسیب های نخاعی

یک فرد فقط باید اکسیژن درمانی هایپرباریک، را برای اهداف مورد تایید دریافت کند. در غیر این صورت، فرد می تواند زمان و هزینه خود را هدر دهد و با خطر عوارض جانبی روبرو شود. و سازمان غذا و دارو، هشدار داده است که استفاده از اکسیژن درمانی هایپرباریک، برای مقاصد تایید نشده ممکن است بیماری موجود را بدتر کند.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال