اسیدوز تنفسی چیست؟

نویسنده Mahan Medical 1401/09/02 08:00:02 0 نظر گروه : مقالات علمی,گروه : مقالات تخصصی پزشکی,گروه : دستگاه تنفسی,گروه : سلامت عمومی,

گاهی اوقات، بازدم، دی اکسید کربن کافی را از بدن خارج نمی کند. دی اکسید کربن باقی مانده باعث افزایش سطح اسید در خون می شود. این اسیدوز تنفسی است. بسیاری از شرایط و موقعیت های پزشکی می تواند منجر به این شود. بیماری مزمن انسدادی ریه، نام گروهی از بیماری‌ها است که به‌طور خاص منبع قابل اعتماد باعث اسیدوز تنفسی می‌شوند. و در این مقاله به علائم، علل و گزینه های درمانی می پردازیم.

اسیدوز تنفسی چیست؟

اسیدوز تنفسی به سطوح بالای اسید در خون به دلیل افزایش سطح دی اکسید کربن در بدن اشاره دارد. دی اکسید کربن گاز زائدی است که فرد با سیستم تنفسی سالم آن را بازدم می کند. اگر این گاز در بدن باقی بماند، می تواند تعادل طبیعی اسیدها و بازها را تغییر دهد. دی اکسید کربن در بدن با آب مخلوط می شود و اسید کربنیک را تشکیل می دهد. هنگامی که اسیدوز تنفسی مزمن یا پایدار باشد، بدن تا حدی دی اکسید کربن باقی مانده را با تلاش برای حفظ تعادل تقریبا طبیعی اسیدها و بازها جبران می کند. اسید کربنیک به هیدروژن و بی کربنات حل می شود. کلیه ها هیدروژن بیشتری دفع می کنند و بی کربنات را برای جبران اسیدوز تنفسی حفظ می کنند. اسیدوز تنفسی نیز می‌تواند منبع حاد باشد و به‌طور ناگهانی از نارسایی حاد تنفسی ایجاد شود. هنگامی که اسیدوز حاد و شدید است، فرد نیاز به درمان فوری پزشکی دارد تا:

بازیابی تنفس سالم
بازیابی تعادل اسید و باز
درمان علت نارسایی تنفسی

تعادل اسید و باز و اسیدوز

هنگامی که سطح اسید در بدن با سطوح پایه در تعادل باشد، پی اچ، خون حدود 7.4 است.
عدد پی اچ، پایین تر نشان دهنده سطوح بالاتر اسید است و عدد پی اچ، بالاتر نشان دهنده سطوح پایه بالاتر است.
محدوده پی اچ، باریک برای عملکرد مورد انتظار بین 7.35 و 7.45 منبع مطمئن است.

علل

پزشکان بسته به علت اصلی عدم تعادل اسید و باز، اسیدوز را به عنوان منبع مطمئن متابولیک یا تنفسی طبقه بندی می کنند. اسیدوز متابولیک ناشی از افزایش دی اکسید کربن به دلیل تبادل هوای ناسالم در ریه ها نیست. در عوض، ممکن است از تولید بیش از حد اسید در بدن یا از دست دادن بی کربنات و سایر عوامل ناشی شود. کتواسیدوز دیابتی و بیماری کلیوی، و همچنین بسیاری از شرایط دیگر، می توانند باعث اسیدوز متابولیک شوند. اسیدوز تنفسی زمانی اتفاق می‌افتد که با تنفس از شر دی اکسید کربن کافی خلاص نمی‌شوید. افزایش دی اکسید کربن که باقی می ماند منجر به اسیدی شدن بیش از حد خون می شود. این می تواند ناشی از مشکلات تنفسی باشد. وقتی افزایش دی اکسید کربن در جریان خون ناشی از اسیدوز تنفسی باشد، پزشکان به این حالت هایپرکاپنی می گویند. در افراد مبتلا به اسیدوز مزمن تنفسی، هیپرکاپنی می‌تواند بدون اینکه سطح اسید در خون خطرناک شود، به دلیل پاسخ‌های بدن برای جبران، ادامه یابد. کلیه ها از شر اسید بیشتری خلاص می شوند و باز جذب بیشتری می کنند تا تعادل را بازیابی کنند. اگر این پاسخ کلیه دیگر برای حفظ تعادل اسیدها و بازها کافی نباشد، مراقبت فوری پزشکی ضروری است. اگر اسیدوز تنفسی حاد ناشی از نارسایی تنفسی باشد، فرد باید تحت مراقبت های پزشکی فوری قرار گیرد.

علائم

علائم اسیدوز تنفسی ناشی از اثرات افزایش سطح دی اکسید کربن است. علائم اسیدوز مزمن تنفسی نسبت به اسیدوز حاد تنفسی کمتر قابل توجه است، زیرا در موارد مزمن، بدن برای کمک به حفظ تعادل پی اچ، خون جبران می کند. در خون افراد مبتلا به اسیدوز مزمن تنفسی، اثر اسیدی دی اکسید کربن افزایش یافته ممکن است کاهش یابد. با این حال، اقدامات جبرانی کلیه ها برای سطوح اسید در مغز به اندازه کافی مؤثر نیستند و منجر به علائمی می شوند که بر فکر، خواب و حافظه تأثیر می گذارد. این علائم می تواند شامل موارد زیر باشد: