کیست های گانگلیونی

کیست های گانگلیونی کیسه های کوچک، خوش خیم و پر از مایع هستند. آنها معمولا روی یا نزدیک یک مفصل یا پوشش تاندون تشکیل می شوند. این کیست ها معمولا روی مچ دست ایجاد می شوند، اما می توانند روی دست، مچ پا، پا یا زانو ظاهر شوند. آنها شبیه توده های کوچک زیر پوست هستند. برخی از افراد ممکن است به کیست گانگلیون به عنوان کیست کتاب مقدس اشاره کنند. کیست های گانگلیون سرطانی نیستند و معمولا بی ضرر هستند. اگر آنها باعث درد، مشکل در حرکت مفصل شوند، یا اگر فرد احساس می کند که ظاهری ناخوشایند دارند، پزشک ممکن است آنها را بردارد. در این مقاله، کیست‌های گانگلیونی، عوامل خطر و درمان‌های موجود برای درمان آن‌ها را به تفصیل شرح می‌دهیم.

کیست گانگلیون چیست؟

این کیست های پر از مایع در امتداد تاندون های مچ دست ایجاد می شوند. آنها اغلب کوچک و بدون درد هستند و خود به خود برطرف می شوند. با این حال، گاهی اوقات، آنها باید حذف شوند. کیست های گانگلیون توده های گرد یا بیضی شکلی هستند که حاوی مایع هستند. این نوع کیست می تواند از اندازه یک نخود تا یک توپ گلف متغیر باشد. آنها تهدید پزشکی قابل توجهی ندارند. با این حال، اگر کسی به عصب فشار آورد، می تواند باعث درد شود. همچنین بسته به اندازه و محل آنها، این کیست ها می توانند برخی از حرکات را دشوار کنند.

جنسیت 

جنسیت و جنسیت در طیف ها وجود دارد. این مقاله از عبارات مرد، مونث یا هر دو برای اشاره به جنسیت تعیین شده در بدو تولد استفاده می‌کند.

علائم

• کیست گانگلیونی همیشه در نزدیکی مفصل تشکیل می شود و پزشک معمولاً با معاینه بصری آن را تشخیص می دهد. آنها ممکن است نرم یا سخت باشند و باید بتوانند آزادانه زیر پوست حرکت کنند.
• محل: این کیست ها اغلب در قسمت بالایی یا پشتی مچ دست ایجاد می شوند. همچنین ممکن است در سمت کف مچ دست، در پایه انگشت، بالای مفصل انتهایی انگشت، یا روی مفاصل مچ پا یا زانو ظاهر شوند.
• درد: کیست گانگلیون ممکن است دردناک باشد یا نباشد، بسته به اینکه روی عصب فشار بیاورد.
• اندازه: این می تواند از اندازه یک نخود تا یک توپ گلف متغیر باشد.
• ممکن است ناحیه اطراف کیست بی حس شود. اگر کیست روی دست یا مچ ایجاد شود، فرد ممکن است قدرت گرفتن خود را از دست بدهد.

علل

پزشکان نمی دانند چه چیزی باعث ایجاد کیست گانگلیون می شود. هنگامی که مایع سینوویال از مفصل نشت می کند، ممکن است تشکیل شوند. اغلب، کیست های گانگلیونی به یک کپسول مفصلی یا غلاف تاندون می چسبند. آنها معمولاً در جایی ایجاد می شوند که یک مفصل یا تاندون به طور طبیعی از جای خود بیرون می زند.

عوامل خطر

به نظر می رسد عوامل خطر عبارتند از:

• سن و جنس: کیست‌های گانگلیون بیشتر افراد 20 تا 50 ساله را تحت تاثیر قرار می‌دهند و در زنان بیشتر از مردان ایجاد می‌شوند.
• استفاده بیش از حد: افرادی که به شدت از مفاصل خاصی استفاده می کنند ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به کیست های گانگلیونی قرار بگیرند. به عنوان مثال، ژیمناست های زن ممکن است به ویژه در معرض ابتلا به این کیست ها باشند.
• آسیب مفاصل یا تاندون: کیست‌های گانگلیون ممکن است نتیجه آسیب‌های ریز مکرر تاندون‌ها باشند.
• تروما: ممکن است پس از یک حادثه یا تکرار جراحات کوچک ایجاد شوند.

کارشناسان دقیقا نمی دانند کیست های گانگلیون چگونه تشکیل می شوند. با این حال، به نظر می‌رسد که استرس مفاصل ممکن است نقشی داشته باشد، زیرا کیست‌ها اغلب در محل‌های استفاده بیش از حد یا آسیب دیدگی ایجاد می‌کنند. آنها همچنین ممکن است به دنبال نشت مایع سینوویال از یک مفصل به ناحیه اطراف ایجاد شوند. چگونگی یا چرایی این اتفاق کاملاً مشخص نیست.

تشخیص

پزشک معمولاً نوری را به کیست می تاباند تا ببیند آیا محتویات آن شفاف است یا مات. در کیست گانگلیون، مایع شفاف و غلیظ خواهد بود. اسکن های تصویربرداری مانند اشعه ایکس، سونوگرافی می تواند به پزشک کمک کند تا علت ندول را تعیین کند و سایر موارد را رد کند.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال