معتاد آدرنالین چیست؟

یک مصرف آدرنالین، فردی است که از شرکت در فعالیت هایی که باعث ترشح اپی نفرین می شود، لذت می برد، که معمولا به عنوان هجوم آدرنالین شناخته می شود. آنها اغلب از شرکت در فعالیت های هیجان انگیز، هیجان انگیز یا شدید لذت می برند. مصرف آدرنالین اصطلاحی است که این افراد را توصیف می کند، اما یک تعریف پزشکی نیست. اصطلاحات مشابه عبارتند از هیجان جویانه و جسور. معتادان آدرنالین از طیف وسیعی از فعالیت ها، از جمله ورزش های شدید، تجربیات هیجان انگیز و فعالیت های خطرناک لذت می برند. برای یادگیری بیشتر خواندن را ادامه دهید.

معتاد آدرنالین چیست؟

هنگامی که فردی ترس، هیجان یا بار عاطفی می شود، بدن او هورمون اپی نفرین را تولید می کند. غدد فوق کلیوی که درست بالای کلیه ها قرار دارند، این هورمون را تولید می کنند. بصل النخاع و برخی از نورون های سیستم عصبی مرکزی نیز اپی نفرین تولید می کنند. اپی نفرین مسئول واکنش جنگ یا گریز است که زمانی رخ می دهد که فرد احساس یا درک کند که در خطر است. این هورمون باعث گشاد شدن مسیرهای هوا در بدن می شود و به ماهیچه های آنها اجازه می دهد سطوح بالاتری از اکسیژن دریافت کنند. این اکسیژن اضافی به افراد اجازه می‌دهد یا با خطر جنگ کنند یا از موقعیت فرار کنند. اپی نفرین همچنین باعث انقباض رگ های خونی می شود و به بدن اجازه می دهد تا خون را به سمت گروه های عضلانی اصلی از جمله قلب و ریه ها هدایت کند. این هورمون همچنین می تواند پاسخ های متعدد دیگری را در بدن فرد ایجاد کند، از جمله:

• افزایش ضربان قلب
• تعریق
• کاهش احساس درد
• افزایش آگاهی
• تشدید تمرکز ذهنی
• افزایش قدرت

پس از عبور از موقعیت خطرناک یا استرس زا، اثرات اپی نفرین می تواند تا یک ساعت ادامه داشته باشد. یک معتاد آدرنالین که از احساسی که با ترشح اپی نفرین به وجود می آید لذت می برد، گاهی این احساس را تعقیب می کند. بنابراین، آنها اغلب در فعالیت های هیجان انگیز یا هیجان انگیز مانند:

• ورزش‌های شدید، مانند اسنوبورد، دوچرخه‌سواری کوهستانی در سراشیبی، یا موتورسواری
• فعالیت های هیجان انگیز مانند چتربازی، رفتینگ در آب های سفید، یا بانجی جامپینگ
• رفتن به ترن هوایی و سواری های دیگر
• شرکت در سرگرمی هایی مانند غواصی کوسه یا تعقیب طوفان

علل و روانشناسی

یک معتاد آدرنالین از جستجوی فعالیت ها و تجربیاتی که باعث ترشح اپی نفرین می شود لذت می برد. آنها ممکن است احساس اجباری برای شرکت در این تعقیب ها کنند، که اغلب آنها را بیشتر می برد. هنگامی که فرد تحت یک تجربه استرس زا یا شدید قرار می گیرد، آمیگدال هورمون های نوراپی نفرین و اپی نفرین را آزاد می کند. فوران نوراپی نفرین می تواند منجر به شادی یا سرخوشی شدید شود. بر اساس یک مطالعه در سال 2009، نوراپی نفرین می تواند یک عامل کلیدی در وابستگی یک فرد باشد. شواهد حکایتی نشان می دهد که این نیاز ناخودآگاه به تحریک می تواند بر رفتار روزمره فرد تأثیر بگذارد. بنابراین یک معتاد آدرنالین ممکن است در زندگی خود درام ایجاد کند تا واکنش بدنش به استرس را تحریک کند. مطالعات اندکی در مورد اینکه چرا افراد از فعالیت های پرخطر لذت می برند وجود دارد. با این حال، برخی تحقیقات نشان می‌دهد که تیپ شخصیتی می‌تواند در ریسک‌پذیر شدن یک فرد نقش داشته باشد. یک مطالعه در سال 2013 نشان می دهد که ریسک پذیران بیشتر دارای شخصیتی هستند که ویژگی های وظیفه شناسی پایین همراه با برون گرایی بالا، روان رنجورخویی بالا یا هر دو را نشان می دهد.

آیا فرد می تواند به آدرنالین معتاد شود؟

هنگام بحث در مورد معتادان آدرنالین، بسیاری از مردم در مورد اعتیاد به اپی نفرین صحبت می کنند و از اصطلاحاتی استفاده می کنند که معمولاً با سوء مصرف مواد مرتبط است. با این حال، راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، رفتار هیجان‌انگیز را به عنوان اعتیاد فهرست نکرده است. با این حال، برخی از مطالعات نشان می‌دهند که افرادی که احساس می‌کنند مجبور به شرکت در فعالیت‌های دارای اپی نفرین هستند، در صورت اجتناب از این فعالیت‌ها، ممکن است از علائم ترک رنج ببرند. یک مطالعه در سال 2016 نشان داد که هشت صخره نورد پس از گذراندن دوره ای بدون کوهنوردی، علائم ترک را تجربه کردند.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال