جراحی فیبروم

فیبروم های رحمی توده های غیرسرطانی هستند که در دیواره رحم رشد می کنند. هنگامی که فیبروم باعث خونریزی شدید یا علائم دردناک می شود و سایر درمان ها بی اثر می شوند، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند. فیبروم ها شایع هستند، اما برای پزشکان چالش برانگیز است که تعیین کنند چند درصد از مردم به آن مبتلا هستند، زیرا همه علائم را تجربه نمی کنند. بر اساس برآوردهای مختلف، فیبروم ها ممکن است بین 20 تا 80 درصد از جمعیت زنان زیر 50 سال را تحت تأثیر قرار دهند. اگرچه فیبروم ها گاهی اوقات می توانند به اندازه گریپ فروت یا حتی بزرگتر رشد کنند، اما اغلب بسیار کوچک هستند. بسیاری از افراد مبتلا به فیبروم از داشتن آن بی اطلاع هستند. افراد مبتلا به فیبروم بدون علامت نیازی به جراحی یا درمان های دیگر ندارند. با این حال، افراد دیگر درد شکم، فشار، نفخ، درد حین رابطه جنسی، تکرر ادرار و پریودهای سنگین یا دردناک را تجربه می کنند. این افراد ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند. در این مقاله، در مورد جراحی فیبروم، از جمله انواع، خطرات و آنچه که باید انتظار داشته باشید.

انواع

پزشک ممکن است انجام میومکتومی را برای برداشتن فیبروم توصیه کند. چندین روش جراحی مختلف برای درمان فیبروم وجود دارد. انواع جراحی که فرد می تواند انجام دهد به محل فیبروم بستگی دارد. یک پزشک معمولاً قبل از شروع جراحی، گزینه های محافظه کارانه تری مانند دارو را توصیه می کند. در مواردی که دارو و سایر درمان ها مؤثر واقع نمی شوند، گزینه های جراحی شامل موارد زیر است:

میومکتومی

میومکتومی یک روش جراحی است که فیبروم ها را از بین می برد. بسته به محل این رشد، جراح ممکن است مجبور شود سایر بافت ها را نیز در این فرآیند خارج کند. جراحان تکنیک های مختلف میومکتومی را ارائه می دهند. روش سنتی کاملاً تهاجمی است زیرا از یک برش نسبتاً بزرگ استفاده می کند. این برش ممکن است از ناحیه شکم به خط بیکینی برود یا به صورت افقی در امتداد خط بیکینی قرار گیرد. برخی از جراحان جراحی های لاپاراسکوپی را نیز انجام می دهند که از برش های کوچک تری استفاده می کنند اما به مهارت بیشتری نیاز دارند. اگرچه میومکتومی رحم را حفظ می کند، اما زنانی که می خواهند باردار شوند باید در مورد عوارض احتمالی با پزشک صحبت کنند. کسانی که فیبروم های بسیار بزرگ یا عمیقی دارند ممکن است فقط بعد از این روش بتوانند زایمان سزارین داشته باشند. فیبروم های جدید ممکن است پس از میومکتومی ایجاد شوند، به این معنی که این یک راه حل دائمی برای همه نیست.

روش فرسایش فرکانس رادیویی

فرسایش با فرکانس رادیویی با استفاده از جریان الکتریکی، لیزر، سرما درمانی یا اولتراسوند فیبروم ها را از بین می برد. فقط به یک برش کوچک نیاز دارد. با این حال، می تواند عوارض خطرناک بارداری مانند زخم و عفونت ایجاد کند، بنابراین پزشکان آن را برای کسانی که قصد بارداری در آینده دارند توصیه نمی کنند. ابلیشن با فرکانس رادیویی ممکن است گزینه خوبی برای افرادی باشد که قصد هیسترکتومی دارند و می خواهند روشی کمتر تهاجمی داشته باشند.

ابلیشن آندومتر

ابلیشن آندومتر فیبروم ها را از بین نمی برد، اما می تواند به تسکین خونریزی شدید کمک کند. در طول فرسایش آندومتر، جراح از طیف وسیعی از تکنیک‌ها استفاده می‌کند – که ممکن است شامل گرما، جریان الکتریکی، انجماد، لیزر یا سیم باشد – برای از بین بردن پوشش داخلی رحم. این تکنیک ها باعث کاهش یا توقف خونریزی شدید می شود. این روش نسبت به سایر گزینه های جراحی کمتر تهاجمی است. گاهی اوقات، پزشکان حتی می توانند آن را به صورت سرپایی در مطب خود انجام دهند. این روش ممکن است مانع از باردار شدن زنان در آینده شود، بنابراین برای کسانی که هنوز دوست دارند بچه دار شوند گزینه خوبی نیست.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال