تشنج های جزئی

تشنج جزئی پیچیده نوعی تشنج است که در یک لوب مغز به جای کل مغز ایجاد می شود. تشنج بر آگاهی افراد تأثیر می گذارد و ممکن است باعث از دست دادن هوشیاری آنها شود. تشنج‌های جزئی پیچیده در حال حاضر بیشتر به عنوان تشنج‌های هوشیاری با شروع کانونی یا تشنج‌های هوشیاری اختلال کانونی شناخته می‌شوند. و بنابراین، هر کسی ممکن است دچار تشنج جزئی پیچیده شود، اگرچه افرادی که آسیب های سر، سکته مغزی یا تومورهای مغزی را تجربه کرده اند بیشتر در معرض خطر هستند.

علائم

علائم شایع تشنج جزئی پیچیده عبارتند از:

هاله

اغلب قبل از تشنج یک هاله وجود دارد که به عنوان یک تشنج جزئی ساده شناخته می شود. هاله ها معمولا فقط چند ثانیه دوام می آورند. طبق گفته پزشکی جان هاپکینز، هاله یک علامت هشدار دهنده است. این نشانه ها اشکال مختلفی به خود می گیرند. به عنوان مثال، برخی از افراد ممکن است احساس ترس داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است احساس عجیبی در بدن خود داشته باشند، طعم غیرعادی در دهان خود داشته باشند یا صدای خاصی را بشنوند.

اختلال هوشیاری

افرادی که تشنج جزئی پیچیده دارند معمولاً در حین وقوع آن از محیط اطراف خود آگاه نیستند. آنها به دیگران یا محیط خود پاسخ نمی دهند و معمولاً آنچه را که در طول این قسمت اتفاق می افتد به خاطر نمی آورند. آنها ممکن است بی‌پرده به فضا خیره شوند، به نظر بیایند که خیال‌پردازی می‌کنند، یا ناگهان از خواب بیدار شوند. در برخی موارد، فرد، یخ می زند، که به آن تشنج دستگیری رفتار آگاهی یا اختلال کانونی، می گویند.

اتوماتیسم ها

علاوه بر هاله و اختلال هوشیاری، بسیاری از افراد حرکات تکراری را نیز انجام می دهند که به آن اتوماتیسم می گویند. نمونه هایی از اتوماسیون ها عبارتند از:

کلامی:

•     گریان
•     خندیدن
•     ناله
•     گفتار تکراری
•     جیغ زدن

دهانی:

•     جویدن
•     لب زدن
•     قورت دادن

کتابچه راهنمای:

•     سرگردانی
•     چرخاندن سر
•     نوازش کردن
•     چیدن چیزها
•     درآوردن لباس
•     پیاده روی
•     حرکات هماهنگ، مانند دوچرخه سواری پاها یا حرکت شنا

علائم معمولا بین 30 ثانیه تا 3 دقیقه طول می کشد.

تشنج‌های جزئی پیچیده، که در لوب فرونتال شروع می‌شوند کوتاه‌تر از تشنج‌هایی هستند که از لوب تمپورال منشا می‌گیرند. پس از تشنج، فرد خسته، سرگردان و گیج خواهد بود. اگرچه این عوارض تنها حدود 15 دقیقه طول می کشد، اما بسیاری از افراد نمی توانند برای چندین ساعت به طور طبیعی عمل کنند. و باعث ایجاد و تحریک می شود. همچنین، تشنج‌های جزئی پیچیده معمولاً به دلیل صرع ایجاد می‌شوند، اگرچه هر کسی می‌تواند آن را تجربه کند. سایر شرایطی که ممکن است باعث تشنج شود عبارتند از:

•     اضطراب
•     اوتیسم
•     عفونت مغزی
•     افسردگی
•     استرس شدید
•     آسیب سر
•     ناراحتی یا آسیب روانی
•     سکته
•     تومور

محرک های تشنج

تشنج‌های جزئی پیچیده معمولاً بدون هشدار زیاد ظاهر می‌شوند، به استثنای زمانی که فرد دارای هاله باشد. برخی از عوامل رایجی که می توانند باعث تشنج شوند عبارتند از:

•     خستگی
•     تب
•     چراغ چشمک زن
•     فعالیت شدید
•     سروصدا های بلند
•     قند خون پایین یا هیپوگلیسمی
•     واکنش به داروها
•     فشار
•     احساسات قوی، مانند عصبانیت یا اضطراب

تشخیص

قبل از اجرای برنامه درمانی، تشخیص پزشکی ضروری است. برای تشخیص تشنج جزئی پیچیده، پزشک ممکن است یک یا چند مورد از موارد زیر را انجام دهد:

تاریخچه پزشکی

پزشک جزئیات آنچه را که قبل، حین و بعد از تشنج اتفاق می‌افتد، بررسی می‌کند. افراد معمولاً نمی توانند تشنج خود را به خاطر بسپارند. به دلیل تغییرات در فعالیت مغز، حافظه معمولاً مختل می شود. در نتیجه، پزشک اغلب از کسی که یک یا چند تشنج را در فرد مشاهده کرده است، درخواست می کند.

الکتروانسفالوگرام

این تست تشخیصی فعالیت الکتریکی مغز را ارزیابی می کند. حتی اگر یک نتیجه طبیعی از الکتروانسفالوگرام، به دست آید، صرع یا تشنج های جزئی پیچیده را رد نمی کند. گاهی اوقات، برای دقت بیشتر، آزمایش باید دوباره در طول تشنج انجام شود.

تست های تصویربرداری

سی تی، توموگرافی کامپیوتری، ام آر آی، تصویربرداری تشدید مغناطیسی، یا هر دو، ممکن است برای کشف علل احتمالی تشنج انجام شود.

تست های آزمایشگاهی

در صورت تجویز، ممکن است خون یا ادرار برای بررسی سطوح الکترولیت، مصرف دارو و غلظت داروهای ضد صرع آزمایش شود. این آزمایشات اغلب می تواند علت اصلی تشنج را نشان دهد.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال