بیماری بهجت چیست؟

بیماری بهجت که به عنوان سندرم بهجت نیز شناخته می شود، یک اختلال خودالتهابی طولانی مدت است که رگ های خونی بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. این می تواند منجر به علائم مختلفی از جمله مشکلات عروقی، زخم های دهان، زخم های تناسلی و پوستی، التهاب چشم، آرتریت و التهاب روده، مغز و نخاع شود. این یک وضعیت عود کننده و فروکش کننده است، به این معنی که گاهی اوقات ممکن است هیچ علامتی وجود نداشته باشد، اما در طول عود، علائم برای مدتی بدتر می شود.

رفتار

هیچ درمانی برای بیماری بهجت وجود ندارد، اما برخی روش‌های درمانی و انتخاب‌های سبک زندگی می‌توانند به تسکین علائم کمک کنند. موسسه ملی آرتریت و بیماری‌های اسکلتی و عضلانی و پوستی منبع معتبر و ورزش را برای کمک به کاهش درد و جلوگیری از عوارض بیشتر پیشنهاد می‌کند.هنگامی که فردی بیماری بهجت را تشخیص داد، تیمی از متخصصان بهداشت توصیه هایی در مورد گزینه های درمانی ارائه می کنند. این تیم ممکن است شامل یک متخصص سلامت دهان، یک متخصص پوست، یک چشم پزشک و یک روماتولوژیست باشد.

درمان های دارویی

طبق خدمات بهداشت ملی بریتانیا، داروها عبارتند از:

• کورتیکواستروئیدها: اینها التهاب را کاهش می دهند و ممکن است به عنوان یک درمان سیستمیک، روی کل بدن تأثیر بگذارند، یا در کاربردهای موضعی، به عنوان مثال، برای درمان زخم های دهان استفاده شوند.
• داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی: این داروها فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی را که زمینه ساز بیشتر علائم بهجت است، کاهش می دهند.
• درمان های بیولوژیکی: این یک درمان جدیدتر و سیستمیک است. برخی از فرآیندهای بیولوژیکی خاص که در ایجاد علائم دخیل هستند، منبع مورد اعتماد را هدف قرار می دهد. برای مثال، مهارکننده‌های آلفا فاکتور نکروز تومور آنتی‌بادی‌هایی که منجر به التهاب می‌شوند، تأثیر می‌گذارند.

درمان موضعی

این بر روی سطوح بدن اعمال می شود. ممکن است شامل استفاده از درمان های تسکین دهنده درد، از جمله شستشوی کورتیکواستروئید، ژل، قطره چشم و پماد باشد. به عنوان مثال می توان به تریامسینولون استونید، بتامتازون و دگزامتازون اشاره کرد.

درمان خوراکی

گاهی اوقات، ممکن است نیاز به درمان با داروهایی باشد که در سراسر بدن مؤثر هستند. این داروها عبارتند از:

•     کلشی سین، دارویی که برای پیشگیری از نقرس استفاده می شود
•     کورتیکواستروئیدها
•     داروهایی برای سرکوب سیستم ایمنی مانند آزاتیوپرین، سیکلوسپورین و سیکلوفسفامید
•     داروهایی که نحوه عملکرد سلول های ایمنی بدن را تغییر می دهند

بر اساس علائمی که ایجاد می شود، ممکن است داروهای اضافی توصیه شود. بیماران باید گزینه های درمانی را با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در میان بگذارند.

در دوران حاملگی

به نظر نمی رسد که بهجت با عوارض بارداری مرتبط باشد، اما داروهای مورد استفاده می تواند برای جنین مضر باشد. به همین دلیل، بهتر است برای هر بارداری برنامه ریزی شده و ابتدا با یک ارائه دهنده سلامت صحبت شود. گاهی اوقات نوزادی با بیماری بهجت نوزاد متولد می شود. این بسیار نادر است و معمولاً طی 6 تا 8 هفته خود به خود برطرف می شود.

نکات سبک زندگی

هیچ مدرکی مبنی بر اینکه یک رژیم غذایی خاص علائم بیماری بهجت را بهبود می بخشد وجود ندارد، اما تغذیه سالم کمک کلی را افزایش داده و خطر مشکلات بعدی را کاهش می دهد. خوردن یک رژیم غذایی متعادل و متنوع با مقدار زیادی میوه و سبزیجات و پرهیز از غذاهای حاوی چربی یا قند بیش از حد برای سلامت کلی بهترین است. برخی از افراد مبتلا به این عارضه اظهار کرده اند که حساسیت به غذاهای خاص ممکن است باعث شعله ور شدن آن شود. در یک مطالعه، محققان دریافتند که موارد زیر در 32 تا 35 درصد از پاسخ دهندگان به پرسشنامه، زخم های دهان مرتبط با بهجت را بدتر می کند:

•     آناناس
•     امانتال و سایر پنیرها
•     به طور کلی آجیل، بادام و بادام زمینی
•     لیمو

قطع موقت اقلام فردی مانند آناناس، آجیل یا پنیر ممکن است به شناسایی مواردی که علائم را بدتر می کند کمک کند. در همین مطالعه، 37 تا 47 درصد از شرکت کنندگان نیز گزارش دادند که استرس و خستگی علائم را بدتر می کند. هر گونه مکمل یا درمان تکمیلی باید ابتدا با یک ارائه دهنده سلامت صحبت شود، زیرا ممکن است علائم را بدتر کند یا با درمان تداخل داشته باشد.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال