پیوند پانکراس
پیوند لوزالمعده زمانی که پانکراس فرد دیگر نمی تواند انسولین تولید کند، جایگزین لوزالمعده می شود. یک پانکراس سالم تولید کننده انسولین از اهدایی که فوت کرده است پیوند زده می شود. اولین پیوند پانکراس در سال 1966 انجام شد. با این حال، تا دهه 1990 بود که این نوع پیوند به طور گسترده توسط پزشکان پذیرفته شد.
پیوند پانکراس برای چیست؟
پانکراس منبع انسولین در بدن انسان است. در افراد مبتلا به دیابت نوع 1، پانکراس قادر به تولید انسولین نیست. پیوند پانکراس به افراد مبتلا به دیابت نوع 1 این امکان را می دهد که سطح قند خون خود را به طور طبیعی بدون دریافت انسولین اضافی یا نیاز به انجام نظارت فشرده معمولی مراقبت از دیابت حفظ کنند. سه نوع پیوند پانکراس وجود دارد:
- پیوند پانکراس به تنهایی: این پیوند در افرادی انجام می شود که دیابت نوع 1 دارند اما مشکل کلیوی ندارند.
- پیوند همزمان کلیه و لوزالمعده: این پیوند در فردی انجام می شود که دیابت نوع 1 و بیماری کلیوی در مرحله نهایی دارد.
- پانکراس بعد از پیوند کلیه: زمانی است که ابتدا پیوند کلیه از یک اهدا کننده زنده انجام می شود. پیوند لوزالمعده از یک اهداکننده متوفی بعداً زمانی که عضوی در دسترس قرار میگیرد انجام میشود.
چه کسانی به پیوند پانکراس نیاز دارند؟
پیوند پانکراس گزینه ای برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1 است که نمی توانند وضعیت خود را با انسولین یا داروهای خوراکی دیابت کنترل کنند. این جراحی فقط برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1 مناسب است. افراد مبتلا به دیابت نوع 1 که ممکن است از پیوند پانکراس سود ببرند عبارتند از:
- ممکن است به طور منظم از بین برود
- به دلیل سطح قند خون خود باید به طور مرتب به اورژانس مراجعه کنند
- سطح قند خون متوسط کنترل نشده ای دارند
- علیرغم استفاده از درمان های پزشکی توصیه شده، نیاز به یک مراقب برای حضور مداوم در مواقع اضطراری دارید
در سال 2016، گزارش شد که زنی از بریتانیا به دلیل فوبیای شدید از سوزنها که باعث میشود او قادر به تزریق انسولین نباشد، اولین فردی در جهان است که پیوند پانکراس را دریافت کرده است. فوبیای این زن به حدی شدید بود که هنگام تلاش برای تجویز انسولین مورد نیاز برای کنترل دیابت نوع 1، بهطور غیرقابل کنترلی میلرزید و استفراغ میکرد. پزشکان نگران توصیه پیوند پانکراس بودند زیرا او معیارهای معمول را نداشت. با این حال، در نهایت قضاوت شد که او یک مورد خاص است و پیوند موجه شد. قبل از تصمیم گیری برای پیوند برای بیمار، یک تیم پزشکی آزمایش های مختلفی را به عنوان بخشی از فرآیند ارزیابی انجام می دهد. در ایالات متحده، حدود 1200 نفر در انتظار پیوند پانکراس هستند. حدود 2200 نفر دیگر در انتظار پیوند کلیه و پانکراس ترکیبی هستند. طبق گزارش بنیاد ملی کلیه، میانگین زمان انتظار برای پیوند کلیه و پانکراس به طور همزمان 3 سال است. طبق گفته جانز هاپکینز، پیوند پانکراس به تنهایی یا پانکراس پس از پیوند کلیه معمولاً بیش از 2 سال زمان انتظار دارد. قبل از تطبیق آنها با اهداکننده، فردی که علاقه مند به پیوند پانکراس است توسط تیمی از متخصصان ویزیت می شود. این ممکن است شامل جراحان، متخصصان غدد، نفرولوژیست ها و مددکاران اجتماعی باشد. این متخصصان مطمئن خواهند شد که پیوند گزینه مناسبی برای آنهاست. چندین آزمایش پزشکی وجود دارد که فرد باید به عنوان بخشی از فرآیند ارزیابی انجام دهد. معمولاً اینها 1تا2 ماه طول می کشد. برخی از افراد می توانند از طریق مدیکر به پیوند پانکراس دسترسی داشته باشند. فردی که نیاز به پیوند لوزالمعده دارد باید با اهداکننده ای با همان گروه خونی خود مطابقت داده شود. آزمایشی به نام کراس مچ نیز برای مقایسه آنتی بادی های اهدا کننده و گیرنده استفاده می شود. این تست به تعیین اینکه آیا مسابقه مناسب است یا خیر کمک می کند. در طول پیوند، برشی در وسط بالاتنه بیمار ایجاد می شود. در طول عمل، تیم جراحی اطمینان حاصل میکند که خون همچنان به داخل شریانها جریان مییابد و آنزیمهای گوارشی از روده از سیستم بیمار خارج میشوند. جراحی حدود 4تا6 ساعت طول می کشد. پس از آن، بیمار به بخش پیوند منتقل می شود و حدود 2 هفته برای بهبودی در بیمارستان می ماند.
خطرات جراحی پانکراس
عفونت در پیوند پانکراس مانند همه انواع جراحی های بزرگ یک خطر است. تورم پانکراس در روزهای پس از پیوند شایع است. این به پانکراتیت معروف است. پانکراتیت به طور معمول پس از چند روز از بین می رود. با این حال، در برخی موارد، ممکن است لازم باشد لوله هایی در شکم فرد قرار داده شود تا مایع اضافی از پانکراس اهداکننده تخلیه شود. در روزهای پس از جراحی، فرد در معرض خطر لخته شدن خون نیز قرار دارد. اینها می توانند پانکراس اهداکننده را از کار درست جلوگیری کنند. خطر ایجاد لخته خون را می توان با مصرف داروهای رقیق کننده خون کاهش داد. اگر لخته ای در لوزالمعده جدید ایجاد شود، ممکن است لازم باشد که لخته با یک عمل جراحی بیشتر برداشته شود. همچنین این خطر وجود دارد که بدن پانکراس اهداکننده را پس بزند. سیستم ایمنی ممکن است به تران حمله کند
منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال
سایر مقالات گروه - مقالات علمی,سایر مقالات گروه - مقالات تخصصی پزشکی,سایر مقالات گروه - سلامت عمومی,سایر مقالات گروه - داخلی,