هایپرتایمزی چیست؟

هایپرتایمزی قابلیتی است که به افراد اجازه می دهد تقریباً تمام رویدادهای زندگی خود را با دقت زیادی به خاطر بسپارند. و هایپرتایمزی نادر است و تحقیقات تنها تعداد کمی از افراد دارای توانایی را شناسایی کرده است. مطالعات در مورد هایپرتایمزی ادامه دارد، زیرا دانشمندان تلاش می کنند بفهمند مغز چگونه خاطرات را پردازش می کند. در این مقاله به تعریف هایپرتایمزی و توضیح علل، ویژگی ها و تشخیص آن می پردازیم.

تعاریف

هایپرتایمزی به عنوان حافظه اتوبیوگرافیک بسیار برتر، نیز شناخته می شود. بر اساس یک مطالعه در سال 2017، افراد مبتلا به هایپرتایمزی می توانند جزئیات زیادی را در مورد رویدادهایی که در زندگی آنها رخ داده است را با دقت و به راحتی به یاد بیاورند. و این جزئیات می تواند شامل تاریخ های دقیق و اطلاعات پیچیده در مورد تجربیات قبلی باشد. تحقیقات کنونی منبع معتبر نشان می‌دهد که این توانایی به حافظه زندگی‌نامه‌ای محدود می‌شود. این محدودیت به این معنی است که افراد فقط می توانند اطلاعات مربوط به خود و تجربیات شخصی گذشته خود را به خاطر بیاورند. و افراد می توانند اطلاعات را به عنوان خاطرات کوتاه مدت یا بلند مدت حفظ کنند. افراد مبتلا به هایپرتایمزی احتمالاً خاطرات کوتاه مدت را به روشی مشابه بیشتر افراد دیگر پردازش می کنند. با این حال، یک مطالعه در سال 2016 نشان می دهد که این افراد حافظه بلند مدت بهتری دارند. و هایپرتایمزی با داشتن حافظه خوب متفاوت است. به عنوان مثال، افراد مبتلا به هایپرتایمزی برای به خاطر سپردن رشته های طولانی اطلاعات از دستگاه های یادگاری استفاده نمی کنند.

مشخصات

افراد مبتلا به هایپرتایمزی می توانند جزئیات مربوط به تجربیات گذشته را با دقت بسیار زیاد به یاد بیاورند. برخی از محققان خاطرنشان کرده‌اند که این افراد دارای برخی ویژگی‌های مشترک با افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی هستند. برای مثال، ممکن است تمایلات وسواسی نشان دهند. افراد مبتلا به هر دو بیماری نیز تمایل به تفاوت های ساختاری خاصی در مناطق خاصی از مغز دارند. با این حال، با وجود این شباهت ها، هیچ ارتباط قطعی بین داشتن هایپرتایمزی و وسواس فکری وجود ندارد. افراد مبتلا به هایپرتایمزی قادر به فراموش کردن منبع مطمئن تجربیات زندگی خود نیستند. تحقیقات بیشتر برای ارزیابی اثرات بلندمدت این امر ضروری است.

علل

از آنجایی که افراد نسبتا کمی مبتلا به هایپرتایمزی هستند، تحقیقات کافی برای بررسی علل وجود ندارد. برخی نظریه ها در مورد عواملی که به هیپرتایمزی کمک می کند وجود دارد، اما علت دقیق آن ناشناخته باقی مانده است. برخی از تحقیقات نشان می دهد که علت هیپرتایمزی ممکن است بیولوژیکی، ژنتیکی یا روانی باشد. با این حال، مطالعات بیشتری برای به دست آوردن درک بهتر از عوامل ایجاد هیپرتایمزی ضروری است.

بیولوژیکی

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد هایپرتایمزی ممکن است یک علت بیولوژیکی داشته باشد. یک مطالعه منبع معتبر نشان می دهد که افراد مبتلا به هایپرتایمزی ممکن است در قسمت های خاصی از مغز، مانند آمیگدال، بیش فعالی داشته باشند. مطالعه دیگری نشان می دهد که افراد مبتلا به هایپرتایمزی فعالیت بیشتری در مناطق مختلف مغز، مانند لوب جداری فوقانی و تحتانی دارند.

ژنتیکی

نظریه دیگر این است که هیپرتایمزی ممکن است ژنتیکی باشد. با این حال، تحقیقات فعلی در مورد اینکه آیا این توانایی مبنای ژنتیکی دارد یا خیر ادامه دارد.

روانشناسی

برخی از محققان بر این باورند که هایپرتایمزی ممکن است دلایل روانی داشته باشد. این نظریه بیانگر آن است که افراد مبتلا به هایپرتایمزی با وسواس در مورد تجارب قبلی خود به منبع مورد اعتماد فکر می کنند. فکر کردن منظم به این رویدادها به تقویت توانایی یادآوری آنها کمک می کند. به این ترتیب، این ممکن است افراد مبتلا به هایپرتایمزی را قادر سازد تا خاطرات خود را حفظ کنند.

تشخیص

از آنجایی که هایپرتایمزی یک توانایی نادر است، در حال حاضر هیچ راه رسمی برای تشخیص آن وجود ندارد. و برخی تحقیقات نشان می دهد که افراد مبتلا به هایپرتایمزی بیش فعالی در قسمت های خاصی از مغز خود دارند. بنابراین، پزشکان به طور بالقوه می توانند با گرفتن اسکن ام آر آیی، در حین انجام آزمایش حافظه، ارزیابی کنند که آیا یک فرد هایپرتایمزیدارد یا خیر. تست‌های پیچیده حافظه همچنین می‌توانند به تأیید اینکه آیا فردی مبتلا به هیپرتایمزی است یا خیر کمک می‌کند. این تست‌ها می‌توانند شامل یک منبع معتبر ارزیابی حافظه زندگی‌نامه‌ای باشند که توانایی فرد را برای یادآوری وقایع و حقایق خاص از زندگی قبلی خود آزمایش می‌کند.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال