ایکتیوز ولگاریس چیست؟

ایکتیوز ولگاریس یک بیماری پوستی است که در آن سطح پوست خشک، ضخیم و پوسته پوسته می شود. 

آیا ایکتیوز ولگاریس تشخیص داده و درمان می شود؟

بیشتر موارد ایکتیوز ارثی است و از دوران کودکی شروع می شود. در موارد نادر، بزرگسالان می توانند این بیماری را به عنوان یک عارضه جانبی برخی داروها یا سایر شرایط پزشکی ایجاد کنند. در حال حاضر، هیچ درمان شناخته شده ای برای این بیماری وجود ندارد، اما استفاده مداوم و منظم از مرطوب کننده ها و لایه بردارها اغلب برای رفع علائم کافی است.

ایکتیوز ولگاریس چیست؟

ایکتیوز ولگاریس نوعی ایکتیوز است، گروهی از بیماری های پوستی مرتبط که با توانایی پوست در ریختن سلول های مرده پوست تداخل پیدا می کند و باعث ایجاد پوست بسیار خشک و ضخیم می شود. پوست بسیار خشک و پوسته پوسته شده به عنوان خشکی پوست شناخته می شود. بیش از 20 نوع مختلف ایکتیوز وجود دارد، اما ایکتیوز ولگاریس شایع ترین شکل آن در نظر گرفته می شود. این بیماری تقریباً 95 درصد از موارد ایکتیوز را تشکیل می دهد. ایکتیوز یک بیماری نسبتاً شایع است که تقریباً از هر 250 نفر 1 نفر را مبتلا می کند. معمولاً در اوایل کودکی، معمولاً بین سنین 2 تا 5 سالگی ایجاد می شود. ایکتیوز ولگاریس اغلب بیماری فلس ماهی نامیده می شود زیرا فلس هایی که مشخصه این بیماری هستند شبیه فلس های ماهی هستند. پزشک با مشاهده تغییرات پوستی و تعیین اینکه آیا افراد دیگری در خانواده مشکل مشابهی دارند یا خیر، این بیماری را تشخیص می‌دهند. پزشک احتمالاً در مورد سایر مسائل پزشکی نیز سؤال می کند و بیوپسی پوست انجام می دهد یا نمونه سلول گونه را می گیرد. آزمایش ژنتیک نیز اغلب برای تایید این بیماری استفاده می شود.

ایکتیوز هارلکین چیست و آیا جدی است؟

ایکتیوز هارلکین شکل نادری از ایکتیوز است که در بدو تولد وجود دارد. نوزاد مبتلا به این عارضه دارای صفحات ضخیمی از پوست خواهد بود که ترک می خورد و از هم جدا می شود. خوردن و تنفس ممکن است دشوار باشد و ممکن است عفونت رخ دهد. در گذشته، زنده ماندن بیش از چند روز با این وضعیت دشوار بود. اما اکنون درمان در دسترس است. اگر بلافاصله اعمال شود، می تواند موثر باشد. برخی از کودکان مبتلا به ایکتیوز هارلکین در حال حاضر در سنین نوجوانی و 20 سالگی خود زندگی می کنند.

علل

بیشتر موارد ایکتیوز ولگاریس ناشی از جهش در ژن مسئول کدکننده فیلاگرین است. این پروتئینی است که به ایجاد سد طبیعی پوست کمک می کند. بدون یک مانع موثر، پوست برای حفظ رطوبت و پی اچ ثابت تلاش می کند. سلول های پوستی که به طور مزمن کم آب شده اند با افزایش سن شروع به ضخیم شدن و سفت شدن می کنند. سپس به سطح پوست حرکت می کنند، جایی که تبدیل به فلس های ثابت می شوند. اکثریت قریب به اتفاق موارد ایکتیوز ارثی هستند. افرادی که یک کپی از ژن غیرطبیعی دارند، نسبت به افرادی که دو نسخه دارند، موارد خفیف تری دارند. این وضعیت همچنین می تواند ناشی از موارد زیر باشد:

• استفاده از داروهای خاص
• شرایط سیستمیک
• شرایطی که کل بدن را تحت تاثیر قرار می دهد

علل شایع ایکتیوز اکتسابی عبارتند از:

• اختلال در عملکرد تیروئید
• لنفوم هوچکین
• اچ‌آی‌وی
• سارکوئیدوز
• نارسایی اندام ها، به ویژه نارسایی کبد و کلیه
• بسیاری از داروها داروهای درمان سرطان را هدف قرار می دهند
• داروهای حاوی نیکوتینیک اسید
• داروهای حاوی کاوا
• هیدروکسی اوره

علائم

ایکتیوز ولگاریس باعث کم آبی شدید پوست و در نتیجه پوست ضخیم و پوسته پوسته می شود. شایع ترین نواحی درگیر در بدن عبارتند از:

• ناحیه اکستانسور اندام، به خصوص آرنج و ساق پا
• بالاتنه
• پوست سر
• صورت، به طور معمول پیشانی و گونه ها

به طور معمول، علائم در بدو تولد وجود ندارد اما در حدود 2 ماهگی ظاهر می شود. در ابتدا، علائم اغلب با پوست خشک اشتباه گرفته می شود. ایکتیوز ولگاریس ممکن است به صورت خشکی پوست همراه با پوسته های ریز، سفید یا همرنگ پوست ظاهر شود. اغلب، پوست نیز پوسته پوسته می شود. پوسته پوسته شدن همراه با ایکتیوز ولگاریس همچنین می تواند باعث ترک خوردن پوست در مناطقی شود که به شدت یا به طور مداوم تحت تأثیر قرار گرفته اند. ترک خوردن اغلب در کف پا و کف دست اتفاق می افتد. جرم گیری همچنین می تواند منجر به ناراحتی و درد عمومی شود و پوست را در برابر تحریک و خشکی بیشتر آسیب پذیر کند. اگرچه نادر است، اما در برخی از افراد مبتلا به ایکتیوز ولگاریس، پوسته پوسته شدن با غدد عرق تداخل می کند و باعث تعریق بیش از حد، هیپرهیدروزیس یا ناتوانی در تعریق می شود. شدت علائم از فردی به فرد دیگر متفاوت است و علائم می تواند در دوران بلوغ تشدید شود. هر چیزی که باعث خشک شدن بیشتر پوست شود یا توانایی آن در حفظ رطوبت را مختل کند نیز ممکن است علائم را بدتر کند. ایکتیوز ولگاریس نیز معمولاً با سایر بیماری های پوستی همراه است. حدود 50 درصد از مبتلایان به این بیماری نیز اگزما، درماتیت آتوپیک دارند. افراد مبتلا به هر دو بیماری در معرض خطر ابتلا به موارد زیر هستند:

• رینیت
• آلرژی
• آسم

اکثر افراد مبتلا به ایکتیوز ولگاریس و اگزما معمولاً با علائم شدید در سنین پایین تظاهر می کنند که تا بزرگسالی ادامه می یابد. ایکتیوز ولگاریس نیز معمولاً با کراتوز پیلاریس همراه است، وضعیتی که در آن فولیکول‌های مو با پوسته‌های پوستی مسدود می‌شوند. ایکتیوز ولگاریس همچنین با هایپرخطی یا افزایش خطوط پوستی اغلب در کف پا و کف دست همراه است.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال