علت غش چیست؟

غش یا سنکوپ، از دست دادن ناگهانی و موقتی هوشیاری است. معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که مقدار اکسیژنی که به مغز می‌رسد کاهش یابد. غش می تواند بدون مشکل پزشکی جدی رخ دهد. علل احتمالی عبارتند از:

• گردش ضعیف
• استفاده از داروهای خاص
• حجم کم خون، به عنوان مثال، به دلیل کم آبی
• پریشانی احساسی

غش معمولا جدی نیست، اما گاهی اوقات، می تواند نشان دهنده یک مشکل پزشکی زمینه ای باشد. مردم باید هر مورد غش را به عنوان یک اورژانس پزشکی درمان کنند تا زمانی که علت آن را کشف نکرده و علائم را درمان کنند.

غش چیست؟

غش یک از دست دادن مختصر هوشیاری است که می تواند با یا بدون یک مشکل جدی پزشکی رخ دهد. ممکن است باعث شود که فرد روی صندلی بیفتد یا روی زمین بیفتد. اکثر مردم پس از چند ثانیه از خواب بیدار می شوند و می توانند به یاد بیاورند که قبل از غش کردن، کمی سرگیجه یا بیماری داشتند. کارشناسان بهداشت غش کردن را با کاهش اکسیژن رسانی به مغز مرتبط می‌دانند، اما معمولاً تا حدی خطرناک نیست.

علل

شرایط مختلف زمینه ای می تواند باعث غش فرد شود. در زیر به برخی از آنها به تفصیل بحث می کنیم.

سنکوپ نوروکاردیوژنیک

زمانی که یک مشکل موقتی در سیستم عصبی خودمختار ایجاد می‌شود، سنکوپ نوروکاردیوژنیک یا رفلکسی اتفاق می‌افتد. سیستم عصبی خودمختار سیستمی است که عملکردهای خودکار بدن مانند ضربان قلب، تنفس و هضم را کنترل می کند. متخصصان بهداشت همچنین سنکوپ نوروکاردیوژنیک را به عنوان سنکوپ با واسطه عصبی یا سنکوپ وازوواگال یاد می کنند. در سنکوپ با واسطه عصبی ، کاهش فشار خون باعث کاهش ضربان قلب و نبض می شود. این به طور موقت بر خون و اکسیژن مغز تأثیر می گذارد. محرک های احتمالی سنکوپ با واسطه عصبی عبارتند از:

• ترس
• قرار گرفتن در معرض گرما
• قرار گرفتن در معرض سموم
• فشار
• خستگی
• درد
• بودن در یک مکان شلوغ

تقریباً نیمی از منابع معتبر همه موارد غش از این نوع هستند. معمولاً منبع قابل اعتماد، جدی نیست و نیازی به درمان ندارد.

سنکوپ شغلی

سنکوپ شغلی یا موقعیتی نوعی سنکوپ با واسطه عصبی است، اما محرک‌ها فیزیکی هستند و عبارتند از:

• دفع مدفوع یا ادرار
• سرفه یا عطسه کردن
• استفراغ
• داشتن اختلالات گوارشی
• درگیر شدن در فعالیت های بدنی، مانند ورزش یا بلند کردن وزنه سنگین
• ایستادن برای مدت طولانی
• سندرم سینوس کاروتید

این نیز یک نوع سنکوپ با واسطه عصبی است. شریان کاروتید شریان اصلی خونرسانی به مغز است. هنگامی که فشاری روی حسگرهای فشار یا سینوس کاروتید در شریان کاروتید وجود دارد، می‌تواند باعث غش کردن منبع مطمئن شود. فعالیت هایی که می توانند بر سینوس کاروتید فشار بیاورند عبارتند از:

• اصلاح
• پوشیدن یقه تنگ
• چرخاندن سر
• افت فشار خون ارتواستاتیک
• فرد مبتلا به افت فشار خون ارتواستاتیک ممکن است پس از بلند شدن خیلی سریع غش کند.

نیروی جاذبه خون را به داخل پاها می کشد و فشار خون را در سایر نقاط بدن پایین می آورد. سیستم عصبی معمولاً با افزایش ضربان قلب و تنگ کردن رگ‌های خونی به این موضوع واکنش نشان می‌دهد. این باعث تثبیت فشار خون می شود، اما می تواند خون و اکسیژن رسانی به مغز را کاهش دهد و در نتیجه غش کند.محرک ها شامل منبع قابل اعتماد هستند:

• داشتن حجم خون کمتر از حد طبیعی، به عنوان مثال، به دلیل کم آبی یا از دست دادن خون
• ابتلا به دیابت، کمبود ویتامین ب12 یا شرایط دیگری که بر سیستم عصبی محیطی تأثیر می گذارد
• استفاده از داروهایی مانند دیورتیک ها، بتابلوکرها یا داروهای ضد فشار خون
• ابتلا به بیماری پارکینسون یا سایر شرایطی که بر سیستم عصبی تأثیر می گذارد
• داشتن هیپوتانسیون ارتواستاتیک ایدیوپاتیک، که در آن علت مشخصی وجود ندارد

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال