درمان بدشکلی هاگلند
بدشکلی هاگلند یک برآمدگی یا برآمدگی استخوانی است که در پشت استخوان پاشنه، جایی که تاندون آشیل به پاشنه می‌چسبد، ظاهر می‌شود. تعویض کفش و انجام تمرینات ممکن است کمک کند، اما برخی از افراد ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند. مردم همچنین از این وضعیت به عنوان "برآمدگی پمپ" یاد می کنند، زیرا به نظر می رسد پوشیدن کفش هایی با پشت سفت و به سبک پمپ باعث تشدید بزرگ شدن می شود. سایر کفش‌های دارای پشتی سفت نیز می‌توانند این تأثیر را داشته باشند. پزشکان همچنین در مورد سندرم هاگلند صحبت می کنند که شامل سه حالت است:
- تغییر شکل هاگلند : یک برجستگی استخوانی که در پشت استخوان پاشنه ایجاد می شود.
- تاندینوپاتی آشیل درجا: به این تاندونوز نیز گفته می شود، زمانی که استخوان پاشنه بزرگ شده و تاندون آشیل به هم ساییده می شوند و منجر به شکستگی تانون می شود.
- بورسیت رتروکلکانئال : به زمانی اشاره دارد که کیسه ای پر از مایع بین تاندون آشیل و استخوان پاشنه ایجاد می شود. برخی از افراد دارای ویژگی هایی مانند شکل پای خود هستند که خطر ابتلا به بدشکلی هاگلند و سندرم هاگلند را افزایش می دهد. با این حال، همه افراد مبتلا به توده استخوانی با هر سه حالت مواجه نمی شوند.
درمان ها شامل اصلاح کفش و فیزیوتراپی است. اگر اینها کمکی نکرد، پزشک ممکن است جراحی را برای برداشتن برآمدگی استخوانی یا ترمیم تاندون آشیل توصیه کند. این مقاله نحوه مدیریت بدشکلی هاگلند و چرایی وقوع آن را مورد بحث قرار می دهد.
رفتارشناسی
یک پزشک ابتدا درمان های غیرجراحی را برای بدشکلی هاگلند توصیه می کند. اگرچه هیچ یک از این رویکردها نمی تواند استخوان یا ساختار پا را تغییر دهد، اما ممکن است برای برخی افراد تسکین درد ایجاد کند و کیفیت زندگی آنها را بهبود بخشد. برخی از انتخاب های درمانی غیر جراحی عبارتند از:
- تغییر نوع کفش، به خصوص اجتناب از کفش ها و پمپ های پشت سفت
- قرار دادن بالابر پاشنه در کفش برای کمک به بالا آوردن پاشنه و جلوگیری از اصطکاک
- استفاده از پدهای پاشنه در پشت کفش برای کمک به کاهش تحریک و اصطکاک روی پاشنه
- قرار دادن پایه های قوس کفش برای افراد با قوس بلند
- مصرف داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن برای کاهش درد ناشی از التهاب تاندون آشیل یا بورسا
- استفاده از یخ روی پاشنه پا برای کمک به تسکین التهاب و درد
- انجام تمرینات کششی برای کاهش تاندون آشیل سفت
- اجتناب از ورزش هایی که شرایط را تشدید می کنند، به ویژه دویدن و دویدن در سربالایی
- استفاده از یک گچ نرم یا چکمه پیاده روی برای کمک به جلوگیری از ساییده شدن استخوان پاشنه روی بورسا یا تاندون آشیل
- سعی در فیزیوتراپی برای ایجاد آرامش
عمل جراحی
اگر درمان‌های غیرجراحی علائم را تسکین ندهند، پزشک ممکن است جراحی را برای برداشتن بخشی از استخوان پاشنه که بیرون زده است توصیه کند. متخصصین پا و جراحان پا و مچ پا می توانند انواع مختلفی از جراحی را برای اصلاح بدشکلی هاگلند انجام دهند. نوع عمل بستگی به شدت آن، سابقه سلامتی فرد و عوامل سبک زندگی دارد. جراحی آندوسکوپی نسبت به جراحی سنتی کمتر تهاجمی است. از آنجایی که از برش‌های کوچک‌تری نسبت به جراحی سنتی استفاده می‌کند، بهبودی ممکن است کوتاه‌تر باشد. طبق تحقیقات سال 2018، نتایج خوب تا عالی در کوتاه مدت و میان مدت به همراه دارد. با این حال، به نظر می رسد جراحی معمولی نیز نتایج موفقیت آمیزی دارد. یک مطالعه منبع قابل اعتماد نشان داد که اکثر کسانی که جراحی سنتی انجام داده اند در پیگیری یک ساله خود از درد تسکین یافته اند. اما، نویسندگان خاطرنشان کردند که پزشکان باید به مردم بگویند که بهبودی پس از جراحی می‌تواند چندین ماه طول بکشد.
تمرینات
به گفته کالج آمریکایی جراحان پا و مچ پا، تمرینات کششی می تواند به کاهش تنش در تاندون آشیل کمک کند، به خصوص در افرادی که بند پاشنه محکمی دارند.
منبع Medicalnewstoday.com:
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال
ارسال یک نظر
