دانستنی‌های انواع مدل پروتز سینه

پروتز سینه، روشی جراحی است که هدف آن افزایش اندازه و فرم‌دهی سینه است. جراح پروتز سیلیکونی، سالین یا کامپوزیت جایگزین سینه را در زیرعضلات قفسه سینه یا بافت پستان قرار می‌دهد. طول عمر این پروتز‌ها بین 7 تا 12 سال است.

این روش شامل ایجاد برش و قرار دادن ایمپلنت است.
معمولا پروتز سینه برای موارد زیر انجام می‌شود: 
*افرادی که سینه‌های آن‌ها به طور طبیعی کوچک هستند 
*افرادی که بعد از بارداری، کاهش وزن یا شیردهی، سایز و شکل پستان آن‌ها تغییر فرم داده است.
*افرادی که سینه‌های نامتقارن دارند.
*افرادی که بر اثر جراحی دچار مشکل شده‌اند و نیاز دوباره به جراحی دارند.
 

جراحی پلاستیک شامل جراحی ترمیمی و جراحی زیبایی است.

جراحی ترمیمی پستان ممکن است به عنوان بخشی از درمان سرطان پستان انجام شود. جراحی زیبایی پستان برای اهداف زیبایی انجام می شود. افزایش سایز پستان به طور معمول جز جراحی زیبایی به حساب می‌آیند. در سال 2007 ، مطالعه‌ای توسط محققان دانشگاه فلوریدا نشان داد که افزایش سایز سینه از طریق جراحی زیبایی، باعث افزایش اعتماد بنفس زنان می‌شود.

پروتز سینه چیست؟
پروتز سینه، روشی پزشکی است که برای افزایش سایز، بازسازی یا ایجاد فرم‌دهی پستان در داخل پستان قرار می‌گیرد.

جنس پروتز‌های سینه می‌توانند از سیلیکون، سالین یا دیگر مواد باشند.

سه مدل اصلی برای پروتز سینه وجود دارد:

پروتزهای سالین با یک محلول نمکی استریل پر می شوند. محلول، درون پوسته سیلیکون الاستومر نگه داشته می‌شود. این پروتزها را می‌توان با مقادیر مختلف محلول نمکی پر کرد. این مقدار می‌تواند روی سفتی و شکل پستان تأثیر بگذارد. اگر مایع این پروتزهای نمکی نشت کند، محلول به طور طبیعی توسط بدن جذب و دفع می‌شود.

پروتزهای سیلیکونی، توسط یک نوع مایع سیلیکونی پر می‌شود و لایه خارجی آن نیز از سیلیکون است. اگر پروتزهای سیلیکون نشت کند، ژل سیلیکونی در پوسته سیلیکونی باقی می‌ماند. وقتی پروتزهای سینه‌ نشت پیدا می‌کنند ممکن است فرم‌دهی سینه عوض شود. بیمارانی که این نوع ایمپلنت را انتخاب می کنند باید توسط پزشک بررسی‌های بیشتری انجام دهند. بررسی‌ها توسط MRI یا تصویربرداری اولتراسونیک انجام می‌شود.

پروتزهای کامپوزیتی جایگزین، ممکن است با رشته پلی‌پروپیلن، روغن سویا یا مواد دیگر پر شود.

پروتز پستان نوعی جراحی است، بنابراین بیماران باید قبل از انتخاب روش، تحقیقات درستی را در مورد آن انجام دهند.

پروتزها ممکن است در زیر یا بالای عضله سینه قرار بگیرند. قبل از جراحی، جراح باید به بیمار در انتخاب اندازه پروتز کمک کند. این کار ممکن است با قرار دادن پروتزهای با اندازه‌های مختلف در سوتین شخص انجام شود.

روش‌های برش

جراح و بیمار باید در مورد روش‌های برش سینه صحبت کنند. سه مدل برش برای جراحی سینه وجود دارد که شامل موارد زیر است:
*برش اینفراماریم، در چین زیر پستان انجام می شود.
*برش Transaxillary، در زیر بغل اتفاق می‌افتد.
 *برش پیریارولار که در اطراف نوک پستانک انجام می‌شود.

 انتخاب برش به عوامل مختلفی از جمله سایز سینه، آناتومی بیمار، نوع کاشت و اولویت جراح بیمار بستگی دارد.

روش و مکان قرارگیری پروتز

پروتز سینه در زیر یک لایه قرار می‌گیرد:
دو نوع قرار دادن پروتز وجود دارد: یک قرارگیری عضلانی که زیر عضله سینه قرار می‌گیرد. بهبود این عمل ممکن است بیشتر طول بکشد و ممکن است شخص درد بیشتری بعد از عمل داشته باشد.  
قرارگیری زیر پستان یا زیر غده، پشت بافت پستان، قبل از عضله سینه قرار دارد.

جراحی باعث التهاب می‌شود، اما این التهاب طی دو هفته برطرف می‌شود و جای بخیه‌ها بهبود می‌یابد. بعد از این است شخص می‌تواند بگوید نتیجه‌ی عمل باب میلش بوده است یا خیر.

جراح باید اطلاعات زیر را بعد از عمل برای مراقبت، در اختیار بیمار قرار دهد:
*نحوه مراقبت بعد از عمل از سینه‌ها 
*نحوه استفاده از داروهای تجویز شده 
*مدت زمان ویزیت بعد از عمل

بیمار اگر نشانه‌های زیر را دید، باید به دکتر مراجعه کند:
*هر نشانه‌ای از عفونت، مانند تب، یا گرما و قرمزی در ناحیه پستان 
*درد قفسه سینه، ضربان قلب غیر معمول یا تنگی نفس
*بیمار نباید حدود 6 هفته فعالیتهای بدنی شدید داشته باشد.
 پزشک ممکن است یکسری تمرین برای بعد از عمل، مانند خم شدن و حرکت دادن بازوها، برای تسکین درد و همچنین سوتین به بیمار توصیه کند.

خطرات و عوارض
هر روش جراحی خطراتی دارد. در میان بیمارانی که تحت عمل پروتز سینه قرار می گیرند، 46 درصد از زنان با پروتز سیلیکون و 21 درصد از کسانی که دارای پروتز سالینی هستند، حداقل یک عمل جراحی اضافی در طی 3 سال داشتند. 
هشت درصد از زنان با پروتزسالینی و 25 درصد از کسانی که دارای پروتز سیلیکونی هستند، بعد از مدتی برای برداشتن پروتزها اقدام می‌کنند. تقریباً 50 درصد از کسانی که پروتز سینه را انجام می‌دهند، یک نوع از عوارض این عمل را تجربه می‌کنند، به عنوان مثال، درد، سفت شدن، عفونت یا نیاز مجدد به جراحی.

برخی از خطرات و عوارض مرتبط با پروتز سینه عبارتند از:

مانند هر عمل جراحی ، در این عمل هم خطراتی وجود دارد.
*سینه‌های دردناک 
*عفونت 
*احساس درد در سینه، نوک سینه‌ها یا هر دو ممکن است به طور موقت ماندگار باشد.
*پارگی یا نشت پروتز
 *خون‌ریزی 
*تجمع مایعات

انقباض کپسولار( به سخت شدن ناحیه اطراف پروتز اشاره دارد. این انقباضات می‌تواند شکل پروتز را تغییر دهد و باعث درد شود.)
تاثیر پروتز سینه بر شیردهی
این نگرانی وجود دارد که پروتز ممکن است بر توانایی زن در شیردهی تأثیر بگذارد. 
انستیتوی پزشکی (IOM) اظهار داشت، توانایی شیردهی در زنانی که پروتز سینه انجام داده‌اند به یک سوم کاهش می‌یابد. 

توجه: کاربر گرامی، درنظر داشته باشید، مطالب و اطلاعات درج شده در این مقاله ، جنبه تجویزی نداشته و صرفا بر اساس مطالعات و تحقیقات انجام شده توسط متخصصان در سراسر دنیا پیشنهاد شده است.
 اکیدا توصیه میکنیم جهت درمان مشکلات پزشکی، قبل از اقدام به هر کاری، با پزشک متخصص مشورت نمایید. 

منبع:https://www.medicalnewstoday.com/articles/263567

ترجمه: تحریریه ماهان مدیکال