لنفانژیت چیست؟

لنفانژیت عفونت و التهاب عروق لنفاوی است.عروق لنفاوی مایع لنفاوی را در سراسر بدن حمل می کنند. این می تواند با سلولیت و سایر عفونت ها رخ دهد. عفونت های پوستی شایع ترین علت لنفانژیت هستند. فرد مبتلا به لنفانژیت ممکن است متوجه رگه هایی روی پوست شود. به عنوان مثال، اگر عفونت در دست باشد، رگه ها به سمت بازو گسترش می یابد. درمان لنفانژیت به علت آن بستگی دارد. معمولاً از عفونت باکتریایی ناشی می‌شود و درمان معمولاً با آنتی‌بیوتیک است. سیستم لنفاوی دارای عروق لنفاوی، شبیه به رگ های خونی است که مایع لنفاوی را در سراسر بدن حمل می کند. اگر عفونت رخ دهد، مایع لنفاوی لنفوسیت ها، نوعی گلبول سفید را به محل عفونت می برد تا به مبارزه با عفونت کمک کند. اگر عروق لنفاوی عفونی شوند، لنفانژیت می تواند ایجاد شود. در این مقاله با علل و علائم لنفانژیت و نحوه تشخیص و درمان آن توسط پزشکان بیشتر آشنا شوید.

لنفانژیت عفونت عروق لنفاوی است که از عفونت اولیه ناشی می شود. افراد مبتلا به لنفانژیت ممکن است متوجه رگه های قرمز رنگی شوند که از محل آسیب به نواحی دارای غدد لنفاوی زیاد مانند زیر بغل یا کشاله ران کشیده شده است.

رگه ها:

• قرمز یا تیره‌تر از منبع مورداعتماد پوست اطراف در رنگ‌های پوست تیره‌تر به نظر می‌رسد
• شکل نامنظم داشته باشد
• احساس گرما کنید
• حساس یا دردناک باشد
• از یک محل عفونت به سمت غدد لنفاوی گسترش می یابد، به عنوان مثال، بالا دست ها به سمت زیر بغل

در پوست‌های تیره‌تر، رگه‌ها ممکن است به سختی دیده شوند، و پزشکان ممکن است به منبع مورد اعتماد نیاز داشته باشند تا تشخیص را بر اساس عوامل دیگر، مانند حساسیت در طول مسیرهای لنفاوی انجام دهند. سایر علائم لنفانژیت عبارتند از:

• غدد لنفاوی بزرگ و حساس
• ضربان قلب سریع
• تب و لرز
• سردرد
• کسالت یا احساس ناخوشی به طور کلی
• درد در بازو یا پا
• ورم

آزمایش خون ممکن است شمارش سفید خون بالا را نشان دهد که به عنوان لکوسیتوز شناخته می شود. بدون درمان، عفونت می تواند به سایر قسمت های بدن سرایت کند و منجر به سپسیس شود. سپسیس یک واکنش شدید به عفونت است. این یک وضعیت تهدید کننده زندگی است که می تواند باعث تب بالا، علائم شبیه آنفولانزا و حتی نارسایی اندام شود. افرادی که علائم زیر را دارند باید به دنبال کمک فوری پزشکی باشند، زیرا ممکن است نشان دهنده سپسیس باشند:

• ضربان قلب سریع یا نبض ضعیف
• گیجی
• درد شدید
• مشکلات تنفسی
• تب یا لرز
• پوست مرطوب یا عرق کردن

فردی که به دنبال آسیب دیدگی احساس بیماری می کند یا تب بالا و علائم لنفانژیت دارد باید به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشد. افرادی که دارای علائم عفونت پوستی هستند که این شرایط را دارند باید با پزشک خود صحبت کنند.

علل

لنفانژیت به عنوان یک عفونت ثانویه رخ می دهد. این بدان معنی است که به دلیل عفونت دیگری رخ می دهد. اگر عفونت از محل اصلی به عروق لنفاوی برسد، رگ ها ملتهب و عفونی می شوند. عفونت های باکتریایی شایع ترین علت لنفانژیت هستند، اما عفونت های ویروسی و قارچی نیز می توانند باعث آن شوند. معمولاً شامل استافیلوکوکوس اورئوس با منبع معتبر است، اما باکتری ممکن است استرپتوکوک یا گرم منفی باشد. هر آسیبی که به ویروس، باکتری یا قارچ اجازه ورود به بدن را بدهد، می تواند باعث عفونت شود که منجر به لنفانژیت می شود. علل احتمالی عبارتند از:

• زخم های سوراخ شده، مانند پا گذاشتن روی میخ یا اشیای تیز دیگر
• عفونت های پوستی درمان نشده یا شدید، مانند سلولیت
• نیش و نیش حشرات
• زخمی که نیاز به بخیه دارد
• زخم های جراحی عفونی

اسپوروتریکوزیس، یک عفونت قارچی پوست که باغبانان منبع مطمئن را تحت تاثیر قرار می دهد. افرادی که سابقه لنف ادم یا سیستم ایمنی ضعیف دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به لنفانژیت هستند. ابتلا به برخی شرایط مانند دیابت، اچ آی وی یا سرطان، یا مصرف داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب می کنند، از جمله داروهای شیمی درمانی، ممکن است خطر را افزایش دهند.

منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال