عفونت های بیمارستانی و آلزایمر
محققان ارتباط بین عفونت های تحت درمان در بیمارستان و بیماری های عصبی را بررسی کردند. آنها دریافتند که عفونت های بیمارستانی، به ویژه در اوایل و اواسط زندگی، خطر بعدی ابتلا به بیماری آلزایمر و بیماری پارکینسون را در سنین بالاتر افزایش می دهد. آنها خاطرنشان کردند که مطالعه آنها رابطه علی را بررسی نکرده است و بنابراین تحقیقات بیشتری لازم است. شرایط تخریب عصبی مانند بیماری آلزایمر ، بیماری پارکینسون و اسکلروز جانبی آمیوتروفیک با از دست دادن پیشرونده نورونها در سیستم عصبی مشخص میشوند. عوامل متعددی، از جمله منبع مورد اعتماد ژنتیک و منبع مورد اعتماد شیوه زندگی، ممکن است در خطر تخریب عصبی فرد نقش داشته باشند. برخی از مطالعات نشان می دهد که عفونت های باکتریایی و ویروسی نیز خطر تخریب عصبی را افزایش می دهند. با این حال، چنین تحقیقاتی به دلیل محدودیتهای طراحی مطالعه، تا حد زیادی نتایج غیرقطعی ایجاد کرده است. درک بهتر ارتباط بین بیماریهای عفونی و تخریب عصبی میتواند به محققان کمک کند تا استراتژیهای درمانی برای شرایط عصبی را توسعه دهند. اخیراً، محققان سوابق بهداشتی سوئد را برای بررسی ارتباط بین عفونت های تحت درمان در بیمارستان و خطر ابتلا به آلزایمر ، بیماری پارکینسون و اسکلروز جانبی آمیوتروفیک، تجزیه و تحلیل کردند.
تجزیه و تحلیل داده های سوابق مراقبت های بهداشتی
برای این مطالعات، محققان سوابق مراقبت های بهداشتی 12275551 فرد را از چندین ثبت ملی در سوئد بررسی کردند. آنها بین سال های 1970 تا 2016 آنها را دنبال کردند و تشخیص بیماری های عصبی، مهاجرت و مرگ را ثبت کردند. عفونتها بر اساس نوع باکتری، ویروسی، یا سایر موارد و مکانهایی از جمله سیستم عصبی مرکزی ، دستگاه گوارش، تنفسی یا عفونت پوستی ثبت شدند. داده ها همچنین شامل سن عفونت و فراوانی بود. محققان بیمارانی را که در عرض 5 سال پس از تشخیص نورودژنراتیو دچار عفونت شده بودند، برای جلوگیری از سوگیری نظارتی و معکوس کردن علیت حذف کردند. در مجموع، 291941 نفر مبتلا به آلزایمر، 103919 نفر به پارکینسون و 10161 نفر مبتلا به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک بودند. پس از تجزیه و تحلیل داده ها، محققان دریافتند که عفونت درمان شده در بیمارستان 5 سال یا بیشتر قبل از تشخیص با 16 درصد بیشتر خطر بیماری آلزایمر و 4 درصد بیشتر خطر بیماری پارکینسون مرتبط است. خطرات مشابهی برای عفونتهای باکتریایی، ویروسی و سایر عفونتها و محلهای عفونت مختلف مشاهده شد. این ارتباط عمدتاً در افرادی که قبل از 60 سالگی مبتلا به بیماری آلزایمر و بیماری پارکینسون تشخیص داده شده بودند، در مقایسه با افرادی که بعداً تشخیص داده شدند، مشاهده شد. بیشترین خطر در میان افرادی مشاهده شد که در اوایل زندگیشان عفونت های بیمارستانی درمان شده بودند. عفونت های متعدد قبل از 40 سالگی با خطر تقریباً دو برابری بیماری آلزایمر و 40٪ بیشتر خطر ابتلا به بیماری پارکینسون مرتبط بود. با این حال، محققان خاطرنشان کردند که هیچ ارتباطی بین عفونت تحت درمان در بیمارستان و اسکلروز جانبی آمیوتروفیک وجود ندارد و یافتههای آنها پس از کنترل عواملی مانند جنسیت، سابقه خانوادگی بیماریهای عصبی و سطح تحصیلات باقی ماند.
مکانیسم های زیربنایی
در حالی که این مطالعه مصدوم را بررسی نکرد، محققان نوشتند که نتایج مشابه برای انواع مختلف عفونت و مکانهای مختلف ممکن است نشان دهد که مکانیسمهای زمینهای به جای پاسخ پاتوژن خاص به التهاب سیستماتیک مرتبط هستند. و دکتر جیانگوی سان، محقق فوق دکترا، رویدادهای عفونی، همچنین ممکن است محرک یا تقویت کننده یک روند بیماری از قبل موجود باشد، که منجر به شروع بالینی بیماری تخریب کننده عصبی در سنین پایین در میان افراد دارای استعداد بیماری شود. در بخش اپیدمیولوژی پزشکی و آمار زیستی در موسسه کارولینسکا در سوئد، یکی از نویسندگان این مطالعه به ما گفت.
منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال
سایر مقالات گروه - مقالات علمی,سایر مقالات گروه - مقالات تخصصی پزشکی,سایر مقالات گروه - مغز و اعصاب,سایر مقالات گروه - سلامت عمومی,سایر مقالات گروه - روانشناسی,