روان درمانی و افسردگی
تحقیقات جدید نشان می دهد که افزودن روان درمانی به درمان دارویی به نظر نمی رسد که نتایج درمان را برای بیماران مبتلا به افسردگی اساسی بهبود بخشد. و نتایج یک مطالعه مقطعی، طبیعت گرایانه و چند مرکزی اروپایی نشان داد که تفاوت معنی داری در میزان پاسخ بین بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی که درمان ترکیبی با روان درمانی و داروهای ضد افسردگی دریافت کرده اند در مقایسه با افرادی که تک درمانی ضد افسردگی دریافت کرده اند، وجود ندارد.
ماهان مدیکال مرجع تخصصی عرضه انواع جوراب واریس در یرند های معتبر داخلی و خارجی
انواع روان درمانی
محقق این مطالعه، لوسی بارتووا، دکترای دکترا، بخش بالینی روانپزشکی عمومی، دانشگاه پزشکی وین، اتریش، گفت، این ممکن است بر نقش اساسی روابط متقابل بیولوژیکی پیچیده اساسی در و درمان آن تاکید کند. و با این حال، او خاطرنشان کرد که بیمارانی که رواندرمانی را همراه با داروهای ضد افسردگی دریافت کردهاند، همچنین دارای، ویژگیهای اجتماعی جمعیتشناختی و بالینی مفید هستند، که ممکن است نشان دهنده دسترسی ضعیفتر به، تکنیکهای رواندرمانی برای بیمارانی باشد که بیماری شدیدتر دارند و از امتیازات اجتماعی اقتصادی کمتری برخوردارند. و بارتوا گفت، سوگیری انتخابی ناشی از آن ممکن است باعث شود بیمارانی که بیماری شدیدتری دارند، در کنار راه بیفتند. و محقق ارشد زیگفرید کسپر، دکتر زیگفرید کسپر، همچنین از دانشگاه پزشکی وین، با این موضوع موافق بود و در یک نسخه گفت که به طور ضمنی، روان درمانی اضافی تمایل دارد به بیماران با تحصیلات عالی و سالم تر داده شود، که ممکن است نشان دهنده دسترسی بیشتر روان درمانی به بیماران باشد. بیمارانی که از نظر اجتماعی و اقتصادی دارای مزیت بیشتری هستند. و این یافته ها، که برخی از آنها قبلا در مجله تحقیقات روانپزشکی منتشر شده بود، در کنگره مجازی انجمن روانپزشکی اروپا ارائه شد.
دستورالعمل های متناقض
بارتووا در طول ارائه خود گفت که در حالی که، راهبردهای ضد افسردگی موثر متعددی برای درمان در دسترس است، بسیاری از بیماران به پاسخ درمانی رضایت بخشی دست نمی یابند، که اغلب منجر به اصلاح بیشتر مدیریت و استفاده از درمان های خارج از برچسب می شود. و او ادامه داد که، بدیهیترین رویکرد در این مواقع این است که گزینههای درمانی موجود را به شیوهای، سیستماتیک و فردی امتحان کنیم، بهطور ایدهآل با پیروی از الگوریتمهای درمانی توصیهشده. و فراتحلیلها پیشنهاد کردهاند که رواندرمانی استاندارد با جلسات ثابت و منظم که از یک منطق ثابت پیروی میکند و مبتنی بر یک مکتب فکری تعریفشده است، در مؤثر است، و با حداقل تأثیرات متوسط. و بارتووا گفت، در میان رویکردهای روان درمانی، درمان شناختی رفتاری بهترین و مورد بررسی قرار گرفته است، اما دستورالعمل های عمل بالینی بین المللی در مورد توصیه های روان درمانی، فقدان سازگاری است. و برای بررسی استفاده و تأثیر روان درمانی برای بیماران، محققان 1410 بیمار بزرگسال بستری و سرپایی را از 10 مرکز در هشت کشور مورد مطالعه قرار دادند که بین سال های 2011 و 2016 توسط گروه اروپایی برای مطالعه افسردگی مقاوم مورد بررسی قرار گرفتند. و شرکتکنندگان با استفاده از مصاحبه بینالمللی عصبی روانپزشکی، مقیاس رتبهبندی افسردگی مونتگومری آسبرگ و مقیاس رتبهبندی افسردگی همیلتون مورد ارزیابی قرار گرفتند. و نتایج نشان داد که از بین 1279 بیمار که در تجزیه و تحلیل نهایی وارد شدند، 68.8٪ فقط داروهای ضد افسردگی دریافت کردند، در حالی که 399 31.2٪ نوعی روان درمانی ساختاریافته را به عنوان بخشی از درمان دریافت کردند. و این بیماران شامل 22.8% که دریافت کردند، 3.4% تحت روان درمانی روانکاوی و 1.3% که روان درمانی سیستمیک دریافت کردند. روان درمانی اضافی برای 3.8٪ مشخص نشد. بارتووا توضیح داد که استفاده از روان درمانی در درمان دارویی ترکیبی به طور قابل توجهی با سن کمتر، پیشرفت تحصیلی بالاتر و اشتغال مداوم در مقایسه با استفاده از داروهای ضد افسردگی به تنهایی همراه بود علاوه بر این، درمان ترکیبی با میانگین سنی زودتر شروع، شدت کمتر علائم افسردگی فعلی، خطر کمتر خودکشی، نرخ بالاتر ویژگیهای مالیخولیایی اضافی در علائم بیماران، و نرخ بالاتر آسم و میگرن همراه بود. و همچنین ارتباط معنیداری بین استفاده از رواندرمانی به همراه درمان دارویی و متوسط دوزهای روزانه پایینتر داروهای ضد افسردگی خط اول و همچنین تجویز مکرر آگوملاتین بود.
منبع : Medscape.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال
سایر مقالات گروه - مقالات علمی,سایر مقالات گروه - مغز و اعصاب,سایر مقالات گروه - سلامت عمومی,سایر مقالات گروه - روانشناسی,